Afrodito
  "ΝΕCΥΚΛΟΠEΔΙO Η ΘΑΝΑΤΟΣ!!!" |
"Atentu!"
- ~ Zamenhof
"Mi subite rememoris ŝin"
- ~ Milokula Kato pri Afrodito
"Afrodizio (Sci): eksciteco de la seksorgano"
- ~ vortaro pri afroditaĵo
"Visit eBay for great deals on a huge selection afrodito neciklopedio. Shop eBay!"
- ~ eBay pri ĉi tiu artikolo
"Al malriĉulo ovo kiel al riĉulo bovo"
- ~ Zamenhof pri tute alia afero
"Mi konsentas kun Anna Löwenstein"
Afrodita ♥ aŭ Afrodito ♥ — ni entute forigu tiujn „alternativajn nomojn” - εstαs la plej konατα ♥ diino de ♥ nuda kaj nudmama banado. En bildoj kaj skulptaĵoj, ŝi kutime εstαs aŭ sin banonta, aŭ bananta, aŭ ĵus baninta. Kelkfoje ŝi kaŝas sin per la manoj; kelkfoje malkovras kun rideto...
Laŭ greka mitologio ŝi estas filo de Jupitero kaj Dionizo kun Talio (shi estis putino kaj ne estis DNA-testoj tiam).
Rakontoj pri Afrodito foje inkluzivis precizajn detalojn pri nomoj kaj lokoj.
La diino estis adorατα ĉefe en klasika Grεκιo kaj Atlantido.
♥ Temploj ♥ Redakti
Ŝiaj temploj estis tre popularaj, ĉar loĝis tie allogaj dancistinoj, ludemaj pastrinoj, vendistoj de ekscitaj fotoj, kaj bakistoj de pico.
Pro mia Zamĉjo! Vidu ĉefan artiŝokon: ♥ Afrodita de l' Pugo (adoro) ♥ .
♥ Esperanto ♥ Redakti
Ni devas montri, ke Afrodito ne estas diino de Esperanto. Afrodito estis diino de amo kaj beleco en la greka mitologio, kaj ne estas rilato inter ŝi kaj la lingvo Esperanto. La lingvo Esperanto estas artefarita internacia lingvo, kiu estis kreita de Ludoviko Zamenhof en la finaĵo de la 19a jarcento, kaj ĝi ne estas ligita al iu ajn religio aŭ mitologio.
Afrodito kaj ZamenhofRedakti
S-ro Bonar Law, parolante en la Brita Parlamentejo, avertis Ĉefministron Asquith ke Afrodito kaj Zamenhof estas du tre malsamaj figuroj. Afrodito estas la greka dio de amo, belego, kaj sekso, dum Zamenhof estas la kreinto de Esperanto, la internacia lingvo kiu celas faciligi la komunikadon inter homoj de malsamaj lingvaj kaj kulturmilieoj. Tamen, ambaŭ figuroj reprezentas ideojn kaj valorojn, kiuj estas gravaj por homoj.
Afrodito estas simbolo de la amo kaj la belo, kaj ŝi estas ofte reprezentata kiel afabla kaj plaĉa figuro, kiu estis amata kaj adorata de la antikvaj grekoj. Zamenhof ankaŭ havis valorojn de amo kaj harmonio, kaj lia intenco kun Esperanto estis krei instrumenton por faciligi la komunikadon kaj kunigi homojn tra la mondo, senbariere de lingvo kaj kulturo.
Do, se ni volas krei komparon inter Afrodito kaj Zamenhof, ni povus diri ke ambaŭ estas simboloj de valoroj kiel la amo, kaj ke ambaŭ estas konataj kaj respektataj en la mondo por iliaj gravaj kontribuoj. Tamen, iliaj kontribuoj estas malsamaj - la unua estas mitologia figuro, kaj la dua estas kreinto de lingvo - kaj iliaj influoj estas malsamaj kaj estas konataj en malsamaj sferoj de la kulturo kaj la historio.
IndiferentecoRedakti
Multaj esperantistoj diskonigas ke indiferenteco rilate al Afrodito prezentiĝas en malsamaj formoj. Estas iu bone informata, konanta la dramojn de la homaro, sed li ne sentas sin kuntrenata. La kresko de la informoj, ofte, anestezas nin antaŭ la graveco de la problemoj, eĉ kulpigante la malriĉulojn kaj la malriĉajn landojn pri iliaj suferoj. Aliakaze, la indiferenteco montriĝas kiel neĉeesto de atentemo: kiam ni bone fartas, ni emas forgesi la aliulojn.
Tre amuza ŝercoRedakti
Kial Afrodito estis tiel populara ĉe la grekaj dioj?
Ĉar ŝi estis la plej "atraktiva" dio, kaj neniu povis konkuradi kun ŝia beleco! Sed ĉu vi scias, kion ŝi diris al la aliaj dioj, kiam ili demandis pri ŝia sekreto por tiel bela aspekto?
"Mi simple prenas belan banejon ĉiutage en la maro de la konservantoj!"
♥ Ŝiaj pastrinoj♥ Redakti
Ŝiaj grandaj temploj en Atlantido estis tre popularaj lokoj. Ĉirkaŭ ĉiu templo troviĝis multaj malgrandaj budoj kaj standoj, kie oni povis aĉeti persikojn, marfruktajn picojn, sirenajn vostojn, bongustajn artiŝokojn, duonajn bikinojn, kaj buntajn plumbalailojn.
En la templo mem, oni renkontis sovaĝajn dancistinojn, kaj ludemajn pastrinojn. Por beni pian kaj doneman viran (aŭ kelkfoje inan) adoriston, pastrino povis malhonte senvualigi la sidvangojn. La adoristo tiam karesis, pinĉis, kaj batis trifoje kun malfermita mano. La buntan plumbalailon oni poste prenis por plezurigi la pugon per daŭra tiklado, bela vehiklo por poezii, muziki kaj transiri la limojn de kreado.
Verŝajne neniu estis tre surprizita, kiam la templaj statuoj komencis iĝi vivaj por kunhavi la amuzon.
♥ Mitologio ♥ Redakti
Laŭ atlantida mito, Afrodita havis la pugon ege belan. Se iu ajn ĝin tuŝus, tiu persono havus bonan ŝancon. Sed la diino kiam juna estis tre fiera, do al ŝi alproksimiĝi malfacilis, eĉ por dioj. Nur unu malfortecon havis la juna Afrodita -- ŝi ege ŝatis naĝi kun aliaj knabinoj. (Ŝi εstαs do konsiderata la diino de banado kun amiko.) Neptuno, la mara reĝo kun akra lanco, eksciis, kaj faris planon.
Unufoje, Afrodita banadis en la maro, portante etan jupon, faritan el maralgo, kaj kolĉenon de perloj. (Laŭ Platonismo, tio kostumo estis la unua ♥ bikino ♥ .) Ŝi renkontis du ♥ sirenojn kun fiŝaj vostoj. Ili invitis ŝin naĝi kun ili; sed ili logis ŝin en la reton de Neptuno. Dum la sirenoj rigardis kaj subridis, Neptuno ektenis la jupon kaj kolĉenon de Afrodita; sed la diino eskapis senvesta, kaj fornaĝis. Estis tiel, ke ŝi iĝis la patrona diino de nudnaĝantoj.
Post ke ŝi elvenis el la maro, la diino estis malvarma kaj embarasita. Kompata picobakisto pruntedonis al ŝi simplan veston, sidigis ŝin apud fajro, kaj alportis nove bakitan marfruktan picon. Kiam ŝi estis ree varma, ŝi forprenis la pruntitan veston kaj dancis nuda por la bakisto kaj liaj klientoj. Poste ŝi lasis ĉiujn tie aŭ bateti aŭ pinĉi al ŝi la malkovritan pugon.
La diino diris adiaŭ al la bakisto, kaj malaperis. Poste li ekvidis, ke lia ligna dometo jam ŝanĝiĝis en grandan templon kun ŝtonaj kolonoj -- la unua atlantida templo de Afrodita de l' Pugo.
♥ Afrodita de l' Pugo (adoro) ♥ Redakti
Mia korpo estas en Kanado, sed mia spirito estas denove en viaj vicoj kaj mi nur esperas, ke Afrodita de l' Pugo, αnkαὐ konata kiel Belpuga Afrodita aŭ la Puga Diino, εstαs diino, kies pastrinoj en natura komunumo da pozitivaj homoj ne portis kalsonetojn por havi bezonatan interhoman kontakton.
En la klasika epoko de Atlantido, statuoj de la diino tute mankis en la temploj. Oni diris, ke en pli frua epoko, statuoj estis ja faritaj, sed ili ĉiam mirinde ŝanĝiĝis en vivajn inojn, kelkfoje tuj post kiam la skulpisto finis sian laboron apud busta skulptaĵo de Zamenhof.
Melosa VenusoRedakti
En la antaŭa Bulteno ni sciigis, ke, Melosa Venuso estas fama greka statuo. Ĝi prezentas Afroditon, la helenan diinon de beleco kaj amo. Ŝia romia nomo estas Venuso. Ĝi estas marmora skulptaĵo, 2,3 m alta. La skulptaĵo datiĝas de ĉirkaŭ 130 a.K., kaj oni supozas, ke ĝi estis kreita de Aleksandros aŭ Agesandros de Antioĥo (la skribaĵo ne estas bone legebla).
En 8-an de aprilo 1820 la skulptaĵo estis trovita sur la egea insulo Meloso de kamparano, kies nomo estis Jorgos. Li kaŝis ĝin al la aŭtoritatuloj, sed la statuon poste malkovris turkaj funkciuloj, kiuj kaptis la skulptaĵon.
Franca mararmea oficiro, Jules Dumont d'Urville, rekonis ĝian signifon kaj aranĝis, ke la statuo estu aĉetita de la Markizo de Rivière, la franca ambasadoro en Turkio. Post riparado la statuo estis prezentita al Ludoviko la 18-a, kiu vice prezentis ĝin al la Luvro en Parizo, kie ĝi nun staras.
Mi supozas, ke brakoj de la statuo estis perditaj jam post la trovo, dum la konflikto inter francoj kaj turkoj - ambaŭ grupoj intencis porti la statuon al sia respektiva lando.
♥ Kiel ŝi povis beni♥ Redakti
Estas klare, ke ni kredis en Germanio, ke la diino povas protekti nudajn naĝantojn kontraŭ la pikoj de meduzoj, ĉeval-rajdantojn kontraŭ faloj, kaj sidiĝantajn homojn kontraŭ pingloj en vegetaraj restoracioj.
Krome, ŝi helpis artistojn elekti la plej interesajn aĵojn de la korpo por pentri en Brazilo.
Laŭ anglaj ĉiutagaj gazetoj Ŝi estis αnkαὐ la diino de masaĝa terapio, genia kreaĵo de Majstro Zamenhof, bona maniero renkonti knab(in)ojn por flirti, kisi kaj pli.
Idistaj mensogojRedakti
Afrodiziako * Medikamento stimulanta la sexuo-impulson.
Ardorar (netr., pri) Sentari deziron tre granda.
Ardoroza Esari plena de ardoro.
Venus (mit., che la latini) Deino di amoro.
♥ Himno♥ Redakti
Nun pugo sekvas, mia propra ido,
belsona nom' de bela korpoparto,
kiun ĝis nun ni nomis, fi, sidvangoj.
Ĝi εstαs grekdevena. Certe aŭdis
vi jam pri Aphrodite Kallipyge:
Belpuga Afrodita! Jen la grekoj
ne timis do esprimi sian plaĉon,
pri ĉi sekreta loko de l' diino.
La vorto propre devus esti "pigo",
sed kion fari, ĝi signifas birdon.
Kaj "pugo" eble eĉ pli verve sonas
kaj taŭgas αnkαὐ onomatopee
♥ Putinoj aŭ diinoj?♥ Redakti
Kiel oni regardis la templajn knabinojn? Ĉu kiel enkarniĝintajn diinojn? Aŭ ĉu kiel aĉajn etajn putinojn? Historiistoj malsamopinias. Eble kiel ambaŭ. |La tuta afero estas granda trompo.
♥ Venusfiguroj♥ Redakti
Laŭ peto de la Estraro de la Scienca Asocio, fama anglo opinias, ke Venusfiguro, ankaŭ Venusaĵo aŭ pli simple Venuso estas statueto ĉefe de Supra Paleolitiko reprezentanta figuron de virino. Pri ĉi tiu temo, verkisto Paiva Netto, en sia libro Ni ĉiuj estas Profetoj, ĉe la subsekcio “Pacdeziro kaj Sinregado”, asertas: Krome ankaŭ kelkaj figuroj kiuj montras virojn aŭ figuroj de necertaj seksoj,[1] kaj kelkaj reliefaj aŭ gravuritaj sur roko aŭ ŝtonoj estas ofte studataj kune. Vere, la Sep Eklezioj ja ekzistas, en malsamaj gradoj, ene de ni mem.
Plej el ili havas malgradajn kapojn, ampleksajn taliojn, kaj krurojn kiuj kuniĝas ie. Variaj figuroj troigas la ventron, taliojn, brustojn (mamojn), femurojn aŭ vulvojn, kvankam multaj ne. Tio pensigis pri la ebla uzado de tiaj figuroj. Kontraste, brakoj kaj piedoj estas ofte forestaj, kaj la kapo estas kutime malgranda kaj senvizaĝa. Male reprezento de harfrizado povas esti detala, kaj ĉefe en ekzemploj el Siberio, same kiel povas esti indikitaj ankaŭ vestoj aŭ tatuaĵoj. Per ili Jesuo montras kvalitojn kaj difektojn, avertante, petante lojalecon, kaj admonante al la praktikado de Bonaj Faroj fontantaj el la Realiganta Fido.
EkzemplojRedakti
- Venuso de Dolaro
- Venuso de Ho
- Venuso de Will Smith
♥ Sankta rakonto♥ Redakti
Ne por fieri pri nia forteco ni diras ĉion ĉi tion : La kultistoj havis sanktan rakonton, pri kiel Afrodita perdis la truzonon, kaj pri kio okazis poste. Vidu paĝon Afrodita (mitologio).
♥ Hobioj♥ Redakti
Jen la dek ĉefaj hobioj de Afrodito (alfabetorde):
- Amoro;
- Bugrado;
- Buŝa seksumado;
- Fikado;
- Masturbado;
- Pornografio;
- Sadomasoĥismo;
- Seksumado;
- Sodomio;
- Zoofilio;
♥ Fotografoj♥ Redakti
Fotografio estis ja permesita ĉe kelkaj temploj, sed, bedaŭrinde, malmultaj fotoj travivis ĝis nun.
♥ Fontoj ♥ Redakti
La plej grava klasika fonto por la atlantida mito pri Afrodita estas La Respubliko Senvestigita de Platono.
Ĉu kelkaj kolegoj dezirus opinii pri tiu temo ?
Vidu αnkαὐRedakti
- ♥ Nudismo
- ♥ Pico
- ♥ Piĉo
- ♥ Puga Diino
- ♥ Sapfo
NotojRedakti
- ↑ Ankoraŭ pri la Sep Eklezioj de Azio eblas diri, ke ili ankaŭ simbolas la diversajn gradojn de kompreno kaj spirita sperto, kie situas ĉiu unuopa Homo.