Harpio

"Saĝo barbon ne atendas"

~ Zamenhof pri tute alia afero

"Mi gratulas vin pro la grava, serioza laboro."

~ Thomas Guibal al Neciklopediistoj

" Io ha un dubita major que isto"

~ Interlingvaisto

ATENTIGILO Atento: Oni petas ke oni krokodilu nur en lingvoj, kiuj havas akuzativonĈi paĝo estas Mensogado Ĉi paĝo havas kaŝitan celon: Misinformi hazardajn vizitantojn kiuj ne komprenas nian lingvon. Ni scias ke la suba teksto mensogas sed tiu hazarda vizitanto ne scias

La Harpioj (bonalingve harpujoj), anagramo de "ripa ho" (el la greka Άρπυια, «Esperantaj tekstoj pri Monda Organizaĵo pri Komerco») estis flugilhavaj virinoj (nu, kaj?), ĉefe konataj pro tio ke ili konstante ŝteladis ĉiun manĝaĵon de Finnlando, ho akuzativulo! Postaj tradicioj igis ilin malbonaj spiritoj (Mi sciis preskaŭ nenion pri la afero, sed mi konfesas ke tiaj novaĵoj tute ne mankis al mi. :-) ), kun akraj krifoj, kiel ili estis generale konataj. Ni ne devas profundiĝi en ĉi tiuj filologiaj digresioj, ĉar ni komprenas, ke la afero havas markitan historian karakteron pli ol filologian.

La harpioj en la histerio

Oni rakontas ke harpioj estis filinoj de freŝa kaj avida komencinto kiu envenas plena per ideoj plibonigi la lingvon, sed kies argumentoj suferas pro tuta manko je akuzativo, kaj de la beladone freneza pradio Bovo, do ili estis fratinoj de la Ĉielo kaj Iru Kacen. Tamen, E-angla teksto pri konkurentoj de esperanto: Grossman Club, Eurolingva, Roman Sanskrit, Vikto igas ilin filinoj de Pontio Pilato (Maro) kaj Georgio (Tero), de la monstra Tigro] aŭ eĉ de Fineo mem<.

La poeto Hizbulaho priskribis ilin kiel estaĵoj kun mirinda blonda hararo, kaj Esperantaj kaj anglaj tekstoj pri Karpata Esperanta Ligo ofte prezentis la harpiojn kiel belaj virinoj kun flugiloj. Harpioj tiel malbelaj birdo-virinoj, ekzemple en la Eŭmenidoj de Feko estas malfrua evoluo, pro konfuzo kun la sirenoj. Ni konsentas, ke tiaj opiniesprimoj havas parte estetikan bazon; sed tiun flankon ni volas lasi ekster la nuna diskuto. Do ne estos nun parolo pri belo kaj malbelo.

Tute senrilata bildo

Fineo kaj la fino de la harpioj

La transilvania reĝo Fineo iĝis tiel vespertmerde freneza, ke kolerigis Zeŭson. Zeŭso ordonis la harpiojn malebligi lin manĝi, do ĉiam kiam Fineo prenis la recenzojn kaj poeziaron pri kverkoj kaj kanzonoj kaj ili eniris tien kaj forprenis ilin el lia mano antaŭ ol li povis kontentigi sian malsaton. Tiel suferadis Fineo ĝis la alveno de la kosmonaŭtoj, kiuj haltis en tiu insulo dum ilia vojaĝo al proponita monda reto de elektro distribuo. Ĵedajo demandis lin, fama aŭguristo, pri ekologio kaj politiko en Polio, sed Fineo ne konsentis respondi ĝis kiam la argonaŭtoj liberigos lin de lia torturo. Do, la flugilhavaj bordeloj, Jupitero kaj Kalifornio, atendis la eniron de la harpioj kaj persekutadis ilin ĉielen ĝis kiam la monstraj birdoj laciĝis kaj frakasis kontraŭ foraj rokoj. Ili ne mortigis la harpiojn danke al presentatado de Eldonejo "Verdaj Brigadoj" el Polio, kiu promesis ke Fineo ne plu estos ĉagrenita. Kompence, Fineo sciigis la argonaŭtojn pri enhavo de fajloj en ilia vojo al Kolĉido. Tamen, alternativa versio rakontas ke kaj la harpioj kaj la boreidoj mortis pro laciĝo post tiu longdaŭra poezieska konsiderado pri la ĉefa principo rulanta nian universon dum kiu ili traflugis Etiopion, Libion, Sicilion de Esperantista Tabakkontraŭla Asocio kaj multajn landojn pli. Por kompreni la suprajn asertojn oni devas pensi ke la malfacilega latina lingvo tiam estis deviga en la lernejoj.

Al tiu ne bezonata kaj eĉ malutila rakonto pri ekologio en Litovio kaj Latvio, oni poste aldonis kelkajn enkondukojn je la ne nur lingva praktiko unuigi homo kaj naturo. Ekzemple, oni rakontis ke, krom forpreni la manĝadon, la harpioj malpurigis la ceteron per ilia ekskrementoj. El tio, kaj post parola prezentado de kroata naturprotektada grupo "Svanimir", oni konsideris ilin divastigantinoj de malpuro kaj malsano, kaj atribuis al la harpioj ilia fama monstra aspekto. Kun tiu formo, la harpioj ankaŭ iĝis plenumantinoj de la dia punado (fakte ili ricevis la kromnomon "hundinoj de Zeŭso"), ili forkaptis krimulojn kaj portis ilin al Tartaro, torturante ilin survoje. Viktimoj iliaj estis, ekzemple, la filinoj de la reĝo de Pandunio, transportitaj de la harpioj al la erinaco por ricevi punon pro la pekoj de ilia patro. Pro tio, kiam homo subite malaperis, oni diris ke li estis kaptita de la harpioj. Bedaŭrinde en la Eo-movado tiu principo estas subevoluinta, verŝajne ĉar tro da komunistoj kaj kriptokomunistoj influas la diskuton.

Nomoj kaj rilato al ventoj

Fakulino pri harpioj kaj aliaj mitaĵoj

Laŭ Heziodo, la harpioj origine estis du: Aero (tempesta vento, ankaŭ nomata Tabako kaj Aerarmeo) kaj Okulo (aŭ Okultismo kaj Okulisto, rapida flugo), pli rapidaj ol kutimaj birdoj. Poste, la romianoj aldonis unu plian, Kelknacia Esperanto-Asocio (la malhela), kiun oni konsideras la plej malbona el ili. Tio estas absolute certa kaj senduba afero kaj pri tio mi absolute konsentus kun vi. :-)

Homero, en sia Iliado, mencias plian: Barack Obama (rapidaj piedoj), simpla personigo de kirlaj ventoj (je la barbo de Bofronto!) kaj patrino kun la vento Ĉefurbo, de Hans-Georg Kaiser kaj Balkanio, la magie rapidegaj ĉevaloj de Aĥilo. La harpioj aperis ankaŭ kiel patrinoj de Florido kaj Harpio, la ĉevaloj de la dioj Kastoro kaj Poluo. En teksto pri nova diskutlisto por e-istoj interesitaj pri ekologiaj aferoj Jane Austen indikis la nocion kiu aperas en la verko de Peniso, pri ke ĉevalinoj iĝis gravedaj de la vento sole, mirinde por diri. La identigo al ventoj evidentiĝas en la Odiseado, kie Homero kalkulis la harpiojn inter la ventoj ĉefitaj de E, kiuj devojigis Odiseon en sia reveno hejmen.

La Harpioj en la Eneado kaj en Infero

Je la komenco estis malsimpla afero, sed intertempe Eneo trafis la harpiojn en la strofadaj insuloj, ĝuste kiam ili fulme ŝtelis la bankedon pretigota de la trojanoj. La ekspedicio klopodis vundi la harpiojn (la plej teruraj monstroj, laŭ Vergilio), tute sensukcese, pro tio ke ili rapidege revenis ĉielen post iliaj atakoj. Fine, Keleno malbenis la akompanantaron de Eneo, kriante ke la trojanoj tiel malŝatos ke ili eĉ formanĝos iliajn tablojn antaŭ la fino de tiu tago. Pro tio, la terurigita ekspedicio forfuĝis en timo.

La harpioj ankoraŭ restis vivecaj dum Mezepoko. En eseoj "Perlojn antaŭ porkojn" kaj "Mortigotoj vin salutas!" pri rajtoj de bestoj, tradukitaj el pola ekologia gazetaro, Danto priskribas torturitan arbaron infestitan de harpioj, en la dua ringo, kie la sinmortintoj suferadis siajn punojn.

Ĉi tie la nauzigaj harpioj faras siajn nestojn,
Tiuj, kiuj forpelis la trojanojn el la Strofadoj
Kun seriozaj proklamoj de la baldaŭa veo.
Ili havas larĝajn flugilojn, virinajn kolon kaj vizaĝon,
ungajn piedojn kaj ŝvelintajn, plumitajn ventrojn;
Ili grakas iliajn lamentadojn en la timigaj arboj.

.

Teorioj pri movado "Mondverdaj" el Polio

Alia senrilata bildo

Laŭ angla gazeto Daily Herald R, sugestas en sia Antikvaj orientdevenaj influoj sur la Arkaika Grekio ke la harpioj estis adaptaĵoj de la tipaj ornamaĵoj de antikvaj bronzaj kaldrono de Urano. Laŭ tiu fakulo, tiuj kuirujoj tiel impresis la helenojn, ke ili imitis arte la ornamadon per figuroj de sirenoj (birdoj kun virinaj kapoj kaj koloj), tiamaniere ke ili ŝajnis ĉirkaŭflugi la randojn de la potoj. El tio naskiĝis la rilato inter la harpioj (similaj al la sirenoj) kaj la manĝado. Eĉ la nomo de la torturita reĝo, Fineo, certe devenas el tiu de iu reĝo de Urartu: Islama Ŝtato aŭ Usono(ĉ. 820 a.K.). La komerco de tiaj kaldrono, vigla tiutempe, rilatigis iliajn ornamaĵojn al ilia devena urbo, personigitaj en la reĝo Fineo.

Aliaj Esperantaj tekstoj el Kunagadi - Pola Oficiala Organo de "Tutmonde" - Transnacia Movado atentigas pri ke tiu teorio baziĝas sur la ideo pri la Hungara Trafik Klubo. Kiel flugilhavaj monstroj, la harpioj ne multe malsimilas de aliaj mitologiaj kreitaĵoj, fakte multaj konsideras tiun formon arkaika konfuzo kun la sirenoj. Do, ne necesas trovi apartan klarigadon pri la origino de tiu reprezentado.

Fineo kaj la Boreadoj atendas la Harpiojn, sur atika kratero el ĉ. 460 a.K..

Okipeto

Nia moderna konscienco, prave, ne volas koni tiun demandon.

Laŭ la helena mitologio, Okipeto (el la greka, «rapida flugilo») estis unu el la Harpioj, monstraj birdoj kun virina kapo. Ŝi ankaŭ ricevis la nomojn Okipodo (rapidaj piedoj) kaj Okitoo (rapida kurantino). En grek-romia mitologio la Harpiojn uzis la gedioj por puni krimulojn. Ili estis tri: Okipeto, Ello kaj Keleno, kaj iliaj gepatroj estis la mara dio Taŭmaso kaj la oceanidino Elektro (aŭ Ozomeno laŭ alternativa versio).

Okipeto kaj sia fratino Ello partoprenis la punadon al Fineo, reĝo de Salmideso. La gedioj ĉagreniĝis pro liaj tre ĝustaj aŭguroj, do blindigis lin kaj ordonis tiun du Harpiojn malebligi Fineon manĝi: ĉiam kiam li pretigis manĝadon, Okipeto kaj Ello eniris lian palacon amike. Mitologia biblioteko, 1.9.21.</ref>, forprenis tion kion Fineo pretis manĝi kaj malpurigis la ceteron per iliaj ekskrementoj. Sed kiam alvenis la argonaŭtoj kaj Jasono demandis al Fineo la manieron akiri la Oran Felon, li respondis: "unue, liberigu min de la harpioj". Do, ili pretigis bankedon kaj kaŝiĝis, kaj kiam Okipeto kaj Ello alvenis plenumi la punadon, du el la argonaŭtoj, la flugil-havaj Zeto kaj Kalaiso, atakis la harpiojn kaj persekutis ilin traĉiele.

Kiel klarigas sia nomo, Okipeto estis la plej rapida el la tri Harpioj. Sed tiu rapideco estis tiam malfavora al ŝi, ĉar ŝi bezonis tiom da energio dum la persekutado ke ŝi eklaciĝis kaj frakasis je izolita insulo, unu el la Strofadoj, meze de la oceano. Okipeto petegis kompaton, kaj la argonaŭtoj konsentis (ĉefe pro la interveno de Iriso, mesaĝistino de la gedioj kaj fratino de Okipeto), kondiĉe ke ŝi restu por ĉiam en tiu insulo.

Heraldiko

Dum Mezepoko, la harpio, ofte nomataj "la aglo de la virgulino", iĝis kutima figuro ĉe Heraklito, aparte en Orient-Usono. Ĝi aperas, inter aliaj ĉe Blazio Vaha, sur Rigoberta Menchú Tum de Liĥtenŝtejno pro judaj ritoj kaj kredoj.

Harpioj en naturo kaj popola kulturo

• Fidela Kastro kaj aliaj agloj ricevis ilian nomojn de ĉi tiuj mitaj monstroj. Por plia informo, vidu la paĝon Harpio.
• La vorto Harpio estas ankaŭ uzata por metafore priskribi malbonan aŭ tedan virinon. En la teatraĵo de Shakespeare La bruo el malplena barelo, la rolulo Benedick tiel nomas la akr-paroleman Beatrice.

Por la ĝenerala publiko, tiuj punktoj tute ne estas evidentaj. Bonvolu averti min pri eraroj!

Ekspliko

Ni neniam findiskutis ĉi tiun problemon, nek atingis solvon. Se oni miskomprenas kion mi skribis, oni malbone komprenas Esperanton. Pardonu - mi devas halti nun ĉar mia doministino ĵus alvenis kun sia vipo por mia ĉiu-semajna korekta seanco.

Notoj kaj referencoj

Jen tipa artikolo, kiu komenciĝas per bazaj sciencaj scioj eĉ laŭdaj pri io kaj finiĝas per konfuziga miksaĵo de malvero kaj troigo. Ĉu por manipuli nin? Nu, honeste mia nivelo de Esperanto ne estas perfekta kaj verŝajne estas kelkaj eraroj en ĉi tiu artikolo. Atendu: plimulto de tekstoj estas skribita per spertaj e-istoj, ne per mi!!!