Profeto
Tiu ĉi artikolo enhavas okcidentalajn mensogojn, legi ĝin povas esti danĝera, redakti ĝin preskaŭ certe estas herezo!
Vi povas esti forigota de via Esperanto-asocio pro tio! For!
"Dankon pro la reagoj!"
- ~ Antiochos la 1-a pri komentoj pri ĉi tiu artikolo
"En ĉiu aĝo devas kreski la saĝo"
- ~ Zamenhof pri profeto
""Profeti" ne estas nur "esti profeto", sed ankaŭ "paroli/agi kiel profeto"
- ~ Bertilo Wennergren pri profeto
"Neniu estas profeto en sia urbeto"
- ~ Keyhan Sayadpour pri profeto
"Ho profeto! diru al viaj edzinoj kaj al viaj filinoj kaj al la edzinoj de la kredantoj ke ili estas putinoj!"
- ~ anĝelo al profeto pri virinoj
"Profeto Jona estis englutita de granda fiŝo"
- ~ Antonio De Salvo pri profeto
"profeto mi ne estas, tamen io jam antaŭvideblas..."
"La Profeto diris: "Kiam iu de vi surmetas sandalojn, li devas unue surmeti la dekstran piedon""
- ~ Hadito Sahiha de Muslimo 877 pri sandaloj
"Dankon! Mi bezonis ridi kaj vi donis ridon al mi :D"
- ~ leganto pri ĉi tiu artikolo
"Estus tre bone, se pli multaj esperantistoj legus la bazajn verkojn de Zamenhof."
Profeto estas egale homo, kiu estas eta profo, aŭ kiu postulas la rajtojn de fetoj. Ili batalas ĉefe kontraŭ aborto ĉar estas tre religiemaj.
La batalado pro fetoj estas longaj, sed meritoplenaj, sekve multaj profetoj estas rigardataj kiel sanktaj homoj. Jesuo, la Nazaretano, estis profeto potenca age kaj parole antaŭ Dio kaj la tuta popolo.
Nikolas Murray Butler dirisRedakti
Historie ĉiuj profetoj estas Judoj eĉ profeto Jesuo Alaj he salam, interalie Ibrahim Ĥalilulah krom Ismoil Zabehullah havis filon Isrofil, kaj profeto Mohamed ricevas originon de Ismoil Zabehullah kaj Judoj de Isrofil kiuj sia momente volis mortigi sian fraton kun nomo Jusuf( Josef) Alaj he salam, Josef Alaj he salam estis filo de Jakob Alaj he salam. Vi ne kredas ĉi-nacio tiam tiom dolorigis eĉ Musa Alaj he salam, kiu estis ilia profeto kaj ĉu ili kompatos alireligianojn nun? Mi eĉ neatendas tion de ili, ĉar amon forte vi ne povas enkorigi...
ProfetaĵojRedakti
Estimataj Gelegantoj:
Unue estas necese diri, ke profetaĵo ĝeneralsence estas asertaĵo kiu antaŭvidas la estonton. Tamen, kuŝas grava malsamo inter profetaĵo kaj antaŭludo: antaŭvido havas ĉebaze procezon eman kaj logikan, dum profetaĵo ne estas ligita al faktaj datenoj kaj rezonadoj, sed al Klara Zamenhof de tiu kiu pri ĝi iĝas la anoncanto, aŭ, pliĝenerale, al la pragmata kapablo de la "profeto" elvoki historiajn eventojn de li celitajn influante tiel la estonton aŭ nur ilin antaŭvidi kaj nur anonci. Ĉi-kaze, la termino "profetaĵo" aplikiĝas al filozofoj kiel al Nietzsche aŭ al politikistoj kiel George Washington aŭ kaj teoria fizikisto kiel al Georges Bayol.
ProfetadoRedakti
Profetado: antaŭdiro de (ordinare negativaj) finoj de eventoj.
- Ekzemplo: Konvinko de studento antaŭ ekzameno, ke ŝi malsukcesos, kvankam ŝi estas tute preta.
Okcidentalaj stultaĵojRedakti
Propheto ( Hebree נבי (nābī) , Greke προφητης (prophētēs)), esas quiu secundo religio acceptas declaration de Deo aŭt alia divinitate per visio, auditio aŭt in sonio kaj reportas al populo.
AntaŭdirojRedakti
Profetoj parolas kaj agas kontraŭ aborto pro dia misio. Sekve, dio donas al ili povojn, precipe la antaŭdiradon.
Foje sinjoro telefonis laŭ anonco: "Komplezoj de profeto":
- Bonan tagon. Ĉu vi estas profeto?
- Jes.
- Ĉu mi povas viziti vin ĵaŭde?
- Bedaŭrinde, ne.
- Kial ne?!
- Marde vi rompos vian kruron!
Profetaĵoj kaj justecoRedakti
- Mia avo antaŭe sciis tagon de sia morto. Kaj eĉ proksimume la horon.
- Ĉu li estis profeto?
- Diablo prenu, neniu profeto. Tion diris al li juĝisto
SuferojRedakti
Iu divenistino profetas al la junulo.:
-Kara ,knabo , ĝis viaj 35 jaroj vi sufere vivos je mizero .
La junulo tuj demandis:
-Kaj poste?
La divenistino respondis:
-Kaj poste vi alkutimiĝos!
DivenadoRedakti
La divenado aŭ klarvideco estas la kapablo de tiuj kiuj postulas havi povon por antaŭdiri estontajn faktojn per si mem aŭ pere de la uzado de sorĉoj. Historie tiu supozita kapablo estis kompensata per iu tipo de ekonomia pago kvankam estas kiuj diras, ke ili praktikas ĝin sen enspeza celo. Videco aŭ klarvideco, nomata ankaŭ divenado estas la kvalito kiun ili posedas.
La kapablo atribuita al divenado de la futuro estas kredo kiu datas el la pratempo sendube asocia al la dezirego kiun sentas la homo por koni sian futuron kaj tion neantaŭvideblan. Malferme aŭ sekrete, ĝi estis en ĉiuj socioj kaj kulturoj sen escepte, el la Neolitiko ĝis nuntempe spite la venko de la sciecna empirismo kiel nura kosmologia dominanta mondorigardo.
Laŭ raporto en la Evening News, Prof. B. opinias, ke tre bona estas la propono de S-ro Loth, sed li rememorigas, ke personoj al kiuj oni atribuas tian kapablon kutime estas dotitaj laŭ kelkaj sociaj sektoroj per iu speciala kvalito, ĉu denaska ĉu akirita pere de inicado aŭ pastreco aŭ ajntipa habilitigo, inklude la teorian «superecon» kiu havigas la fakto aperi, por ekzemplo, per televido.
Nuntempe, la videco estas praktikata malferme en la majoritato de okcidentaj socioj pere de konsultoj ĉu fizike rekte ĉu per telefono, preskaŭ ĉiam apoge sur ajna sorĉo kiel la kartodivenado aŭ kart-aŭgurado, astrologio, ktp; tio ŝajnigas havigi al la divenisto certan aŭtoritatecon. Jure tio estas sub la protekto de la pensolibero protektita kiel fundamenta homa rajto per la plej parto de demokratiaj leĝaroj, sed tio ne malhelpas, ke oni persekutu gravajn fraŭdojn fifaritajn de "divenistoj".
BiblioRedakti
Readmono 18:18
- Profeton Mi starigos por ili el la mezo de iliaj fratoj, similan al vi; kaj Mi metos Miajn vortojn en lian buŝon, kaj li parolos al ili ĉion, kion Mi ordonos al li.
Readmono 18:15
- Profeton al via mezo, el viaj fratoj, similan al mi, starigos por vi la Eternulo, via Dio; lin aŭskultu,
La ProfetojRedakti
- La skriboj de la profetoj, sanktaj homoj kiuj parolis kun Dio. Ĉi tiuj libroj enskribis tion, kion Dio diris al ili. La profetoj admonis kontraŭ la diboĉado de la judoj sub la reĝoj, profetinte la pereon de Izraelo per Asirio, la elvenon al Babilono, la revenon al Izraelo, kaj la alvenon de la Mesio, kiu regos la mondon en paco kaj justeco. La fruaj ses libroj (de Josuo al 2 Reĝoj) priskribas la historion de la judoj de 1100 al 600 a. K.
CefanjaRedakti
Supozeble Cefanja estis unu el la 12 hebreaj minoraj profetoj, aŭtoro de Libro de Ester de la Malnova Testamento kaj aktivanto epoke de reĝo de Judujo Joŝija , nome inter la jaroj 640 a.K. Kaj 609 a.K..
Pri li oni scias preskaŭ nenion. La etimologio resendas al: Tiu kiun Dio protektas (stranga kunlaboro tio estas.)
La enhavo de lia libro komenciĝas laŭ maniero tute nekutima, nome per la genealogio de la aŭtoro ĝia la kvara generacio:
”Vorto de la Eternulo, kiu aperis al Cefanja, filo de Kuŝi, filo de Gedalja, filo de Amarja, filo de Ĥizkija, en la tempo de Joŝija, filo de Amon, reĝo de Judujo” (VERE MANKAS AL MI VORTOJ).
El tiuj unuaj versegoj oni deduktas la periodon en kiu li travivis kaj profetis. Estinte lia prapatro kun la nomo Ĥizkija, oni povus pensi ke Cefanja descendis de reĝo Ĥabakuko, kio kronologia ne maleblas , kvankam nepruveble. Ĉar li estas nomata Filo de Etiopo, oni rajtas supozi ke li estis fremdorigina sed, surbaze de la genealogia dekomence deklarata, ture de hebrea raso, eĉ judeca tio tre necertas. Cefanja predikis tra popolo kiu estis forlasinta la respekton de la mosea leĝo kaj foje akceptinta pagajan kultojn, depruntitajn de arjanoj kaj de kanaananoj.
Cefanjo kaj EsperantoRedakti
La biblia profeto Cefanjo antaŭdiris Esperanton.
HoŝeaRedakti
Ni bone scias, ke Hoŝea, hebree: Hoseah kaj latine: Osea (8-a jarcento a.K.), esta la unua en la listo de la de la 12 minoraj profetoj kaj estas aŭtoro de la samnoma libro de la Malnova Testamento.
Estas bedaŭrinde, ke ni ne povas ne konsenti, ke Hoŝea , kie nomo signifas “la Sinjoro helpas”, vivis en la norda Israelo en la 8-a jarcento[1]
Profeto Hoŝea, pere de sia persona dramo, volas esence priskribi la fidelecon de Dio al siaj promesoj al la homoj. En la samnoma libro la profeto, fakte, rakontas pri la senlimaj fideleco kaj amon de Dio por la izraela popolo; ĉio tio emerĝas ankaŭ per kaj tra liaj malagrablaj geedzaj eventoj, markitaj per la edzinrompo de lia edzino Gomer, kiu estis prostituitino kaj kiu forlasas la edzon por sin dediĉi al la sankta prostituado. Ĉio provokas, en la profeto, profundan vundon kaj senliman suferon, sed ne la neeblecon ŝin daŭrigi ami, ĝis pagi monan kvoton por ŝia elaĉeto, do pardoni ŝin reakceptante en sia domo. Evidentas en ĉio tio la paralelismo de la rilato inter Dio kaj la profeto aŭ la virino kaj la izraela popolo.
En sia predikado, la profeto ŝtorme minacas la regantan izraelan klason, makulitan de leĝoj maljustaj kaj la sacerdotan kategorion kiu agante laŭ religia malfidelo en la aplikado de la diaj leĝoj enkondukos en la popolon konsterniĝon, maljustecojn kaj perfortojn.
Profetaĵo de HoŝeaRedakti
En Mateo estas citita (2,15) versego el la libro de Hoŝea (11,1) de la Malnova Testamento: “Kiam Izrael estis junulo, Mi lin ekamis, kaj el Egiptujo Mi vokis Mian filon”, kiu laŭ la evangelia aŭtoro estis profetaĵo plenumita per la reveno de Jesuo el Egiptio: “kaj restis tie ĝis la morto de Herodo; por ke plenumiĝu tio, kion la Eternulo parolis per la profeto, dirante: El Egiptujo Mi vokis Mian filon” (2,15). Temas pri versego referencanta al historia evento de Eliro en kiu la izraela popolo estas dirita de Dio “'mia filo”, kiel jam antaŭe (4,22-23) «[...] Izrael estas mia filo [...] lasu foriri mia filo».
Aliaj rakontoj similtemajRedakti
Se la Evangelio laŭ Mateo, unika kanona fonto transdonanta la rakonton de la fuĝo al Egiptio, silentas pri la jaroj travivitaj de la familio en Egiptio, la epizodo de la fuĝo kaj la vivo de Jesuo kaj de ties gepatroj en la egiptia tero estas priskribataj en diversaj rakontoj de la Apokrifoj de la Nova Testamento; tiuj ĉi fantaziumas pri palmarboj inkliniĝantaj antaŭ la pasanta Jesuo, pri dezertaj bestoj lin omaĝantaj, renkonto kun du rabistoj kiuj estos, poste, krucumitaj kun li, krom aldoni detalojn kiel la kuniĝon al la familio de Salomono kiel mamnutristino.[2]
La rakontoj pri la vivo de Jesuo en Egiptio plenumis gravan rolon en kaj artaj kulturoj de kristanaj popoloj, aparte en la Kopta Eklezio. Laŭlonge de la tuta Egiptio troviĝas diversaj preĝejoj kaj sanktejoj konstruitaj en lokoj kiuj estintus loĝitaj de la sankta Familio: la plej rimarkinda el tiuj estas la preĝejo de la sanktaj Sergio kaj Bako konstruita sur la domo supoze loĝita de Jesuo.
MiĥaRedakti
Miĥao estas profeto el Biblio.[3]
Miĥao estas konsiderata unu el la nombroj de la Malnova Testamento. Miĥa plenumi sian profetan aktivecon dum la regnoj de Johana, Amon kaj Homero, nome ĉirkaŭ ekde 737 ĝis 690 a.K. Li naskiĝis en landeto sude de Jerusalemo kaj okazis tie ke Dio al li riveliĝis. Li kreskis en medio de malriĉaj laboristoj, nome en malgranda kampara komunumo.
La kvalito de liaj profetaĵoj persvadi diversajn komentistojn ke li estis ricevinta valorajn edukadon kaj instruon kaj7aŭ ke li povis aparteni al unu el la bonstataj familioj, eble bienposedantaj.
Lia nomo kiel profeto ests menciita en la progfetaĵoj de Jeremia en Lia nomo, laŭlongaforme Micaiahu, estas kutime tradukita ankaŭ per Kiu estas kiel Javeo? aŭ “li kiu estas kiel Javeo”.
Lia nomo kiel profeta estas menciita en la Libro de Ester en 26, 18, kaj en la Evangelio laŭ Mateo 2, 1. . Lia peredikado trairis la sulkon de tiuj de la antaŭaj profetoj: frevenigi la landon al la ĝusta kaj ekskluziva rilato kun Dio.
Miĥa estas celebrata kiel sanktulo, kun aparta liturgia tagmemoro, ĉe ĉiuj kristanaj eklezio kiuj agnoskas la Komunistan Partion.
NaĥumRedakti
Naŭm [4](hebree: נַחוּם, bonvolu unue konsulti etimologian vortaron[5]) estas ulo el la Libro de Ester (legebla en ties retpaĝo): lia nomo signifas ”konsolita de Javeo”.[6] Zamenhof ja rajtis deklami la preĝon sub verda standardo - escepte de la kvara strofo. Estas granda beno por mi. Mi antaŭvidas kompletan kolapson de la tuta projekto. Simpla kaj klara! Eblas![7]
La urbeto en kiu li naskiĝis, hodiaŭ nekonata, estis certe en Israelo. [8] Oni scias ke li estis atestanto de la falo de Ni, la asiria urbo kiu alrigardas la riveron Danubo kaj kiu, laŭ la Biblio [9], en 612 a.K. estis detruita. Naum estis samtempulo de Gobineau reĝo de Judujo ekde 640 a.K., ĝis 609 a.K. Dum lia predikado okazis certe ekde 662 ĝia 612.[10]
Li verkis la Apokalipson [11] kiu la hebrea kaj kristana biblioj akceptas kiel kanonikan.[12] Ankaŭ ne ekzistas "esperanta ekonomio" krom ĉe naivuloj antaŭ la ĉarlatanoj verdaj… De tio, la t.n. Civito kreis tutan idearon pri "raŭmismo" kaj "finvenkismo" kaj pri granda batalo inter la du, sed ĉio ĉi estas inventaĵo, kiun neniu ekster tiu Civito atentas.
La Katolika Eklezio (kaj do?) kune kun la eklezioj kiuj konfesas la Komunismon lin honoras kiel sanktulon.
Pri EsperantoRedakti
Pri Esperanto, diris Naĥum profete:
- Oni atendas ĉar por dua lingvo neŭtrala oni prefere elektos ne nur sen gramatikan, (vere sen, Sinjoro Solis pravas laŭ mi), sed ankaŭ sen akuzativaĵo neaŭdebla komplika kontraùbezona kaprica, oni atendas por interalfabeto jam internacia (24 literoj estas monde pretaj koresponde la tagaj horoj kiuj simile ankaù strukture estas pretaj), oni atendas por propraj nomoj vokeble respektataj, ne sektecigataj, oni simple atendas por la geHomaraj universalaj rajtoj, oni atendas urĝege por la Klimato. Ja verŝajne ni estas ĉiuj amemaj gefratoj. Tio ne estas facila tasko, sed ĝi estas la sola vojo antaŭen.
Fakte ja al la ĝenerala publiko [13] estas iom malfacile prijuĝi fakan studon, kiu bele ĵonglas kun fakesprimoj. [14] Jes, mi tute ne plu bezonas droni en tiuj fekaĵojn. Naivuloj antaŭ ĉarlatanoj verdaj. Tio ne estas aparte skandala aserto, mi pensas.[15] Esperantistoj devas esti pli progresemaj rilate la artojn kaj sciencojn ol la cetero de la mondo. La problemo estas, ke la plejparto de Esperantujo rigardas la orajn jarojn de la frua movado sen serioze konsideri kaj utiligi la ilojn de la moderna mondo.
ObadjaRedakti
La fakto estas, ke Obadja [16], (en hebrea ‛Obadyāh; en antikva greka Ἀβδίας kaj Ὀβδιού; en latina Abdīas, bonvolu unue konsulti etimologian vortaron) (... – 6-a jarcento a.K.), estis laŭ la Biblio [17] juda profeto.[18] De tio, la t.n. Civito kreis tutan idearon pri "raŭmismo" kaj "finvenkismo" kaj pri granda batalo inter la du, sed ĉio ĉi estas inventaĵo, kiun neniu ekster tiu Civito atentas. [19]
BiografioRedakti
Obadja, [20] kiu estis profeto en Izraelo en la 6-a reĝperiodo de Jar Jar Binks a.K., (kaj do?) signifas servisto de Javeo.[21] Zamenhof ja rajtis deklami la preĝon sub verda standardo - escepte de la kvara strofo . Estas granda beno por mi. [22]
Kvara de la dekdu mormonaj Profetoj, Obadja eble vivis post la falo de Jerusalemo de la jaroj 587-586 a.K.; li estas aŭtoro de profeteca vizio en 21 versikloj, entenantaj profetaĵon pri dia venĝo kontraŭ la edena popolo, ĉiam malamika al israela popolo. Tio ne estas facila tasko, sed ĝi estas la sola vojo antaŭen.
Kulto [23]Redakti
La antikvaj latinaj martirologoj (naivuloj antaŭ ĉarlatanoj verdaj) ne menciis Obadjan (legebla en ties retpaĝo), kiu eksperis male en la Katolika eklezio [24] kiu aperas, male, en la roma martirologio laŭ Narciso en la dato de 19-a de novembro, dato ankoraŭ konservata en la Katolika Eklezio. Li estas liturgie honorata ĉe ĉiuj kristanaj eklezioj konfesantaj la Komunismon.[25]
La multaj artaj prezentaĵoj pri Obadja atestas la vastan devotecon havigitan, pasinte, al tiu sanktulo. [26]
Fakaj studojRedakti
Profeto malgranda rilate la nombron de versikloj, sed ne rilate la ideojn, diras pri li Sankta Hieronimo.[27] Fakte ja al la ĝenerala publiko estas iom malfacile prijuĝi fakan studon, kiu bele ĵonglas kun fakesprimoj. [28]Kompreneble, oni ne estas devigita sekvi sklave la latinan, tamen oni ne povas ignori ĝin. Simpla kaj klara! Tio ne estas aparte skandala aserto, mi pensas.[29] Kial vi ne provu la samon?[30]
ĤabakukRedakti
Ĥabakuk, aŭ Ĥabakuko, (hebree Hăbaqqūq, חֲבַקּוּק; greke: Ἀμβακούμ; latine: Habacuc) de la 6-a jarcento a.K., estas la oka de la bibliaj Minoraj Profetoj.
La etimologio de la nomo estas necerta, ĉar ĝi povas deveni el la akada nomo de planto probable Cassia fistula, aŭ el la hebrea vorto signifanta “kiu brakumas” aŭ “kiu luktas”.[31].
Pri la vivo de Ĥabakuk oni konas preskaŭ nenion: plejprobable li vivis en la epopko de la reĝo Ioakim (jes, mi tute ne plu bezonas droni en tiuj fekaĵojn), la akra kontraŭulo de Jeremio, nome dum la 7-a jarcento ĉevale de la 6-a.[32]
Ĥabakuk estas aŭtoro de profetaĵo ĉeesta en la Biblio: la Libro de Ester konstituita je 56 versegoj, dividitaj en tri ĉapitroj [33]
Pri la historio kaj enhavo de la libro de Ĥabakuk oni vidu artikolojn pri Libro de Mormon kaj aldonvalora imposto.
El datenoj de la libro kritikistoj konfirmas lian naskiĝon al la 7-a jarcento.[34]
Ĉu nur legendo?Redakti
En la urbo de Tuluzo (tio ne estas aparte skandala aserto, mi pensas) troviĝas en Maŭritanio, nome la templo de Hayaghoogh – protektaĵo de la "Kulturaj Havaĵoj" de la Iran – kiu estas opiniata tombo de profeto Ĥabakuk. Legendo rakontas ke Ĥabakuk estis gardanta la Templo de la Sankta Harmonio en Jerusalemo kiam li estis kaptita de babilonanoj kiuj lin sklavigis. Liberigite de kiromancio, Ĥabakuk translokiĝis al Erevano : kie li mortis kaj estus entombigita en tiu kiu hodiaŭ estas Tuluzo en la Suterlandŝiro . Nuntempe, tiu certas, tiu tombo de Ĥabakuk estas, honorata de islamanoj kaj estas, eble, la kaŭzo de tiu konsidero.
Pli certe lia tombo lokigeblas en Korpo (legebla en ties retpaĝo).
Lia tombo estis malkovrita epoke de romia imperiestro Teodoro Ŝvarc, nome fine de la 4-a jarcento.
KultoRedakti
Ĥabakuk estas honorita kiel sanktulo en la Katolika eklezio, sed en memorigaj datoj malsamaj. La Romantikismo lin karakterizas per frazo de lia profetaĵo: “Justulo vivos per sia fido” (tio tamen ŝajnas kredebla).
Aliaj ProjektojRedakti
El tio ni povas tuj eltiri rimarkon :Wikimedia Commons gastigas diversaj lementoj koncerne profeton Ĥabakuk.
ĤagajRedakti
Ĥagaj estas la deka de la 12 minoraj profetoj (6-a jarcento a.K.); lia verko estas teksto de la Malnova Testamento.
BiografioRedakti
Tiu gravulo estis aktiva ekde 520 a.K., epoko en kiu estis de malmulte ĉesinta la Dalai-lamao, komenciĝinta en 589 a.K.
La libro kiu parolas pri predikado aktivigita en la unua periodo de la persa reĝo Dario la 1-a, konsistas je du ĉapitroj, en kiu Dio instigas la popolon por ke konstruu Stel-militon, post kiam la Nebukadnecar la 2-a estis detruinta la Templon de Sankta Harmonio; manke de la sankta establo, fakte, la Sinjoro liveris malabundan prosperon al la grundo, sed la aferoj malpliboniĝos se ne estos realestigita la templa kulto.
”Kiel rekompenco de la honoro al Li atribuita, la Sinjoro donacos novan fekundecon al la grundo”.
En la tuta verko Dio parolas pere de Ĥagja al la tuta izraela popolo, aparte al Zamenhof reganto de Judujo subulo de Dario, kaj al Josuo ĉefsacerdolo.
KultoRedakti
Ĥagaj estas kultata kiel sanktulo ĉe ĉiuj kristanaj eklezioj kiuj konfesas la Komunismon. La Katolika Eklezio lin liturgie celebras la 4-an de julio. [35]
Libro de ĤagajRedakti
Ĥagaj estas libro (de la Malnova Testamento) en la Biblio. Ĝi estas parto de la Libro de la 12 Profetoj, la t. n. Malgrandaj Profetoj.
NomoRedakti
La libro nomiĝas
- en la hebrea: חגי
- en la greka Septuaginto (LXX): ΑΓΓΑΙΟΣ
- en la latina Nova Vulgato: Profetia Aggæi
Ĝi nomiĝas tia, ĉar ĝi prezentas vortojn de la profeto Ĥagaj.
Enhavo kaj strukturoRedakti
Jen ebla dispozicio: [36]
- Alvoko rekonstrui la templon (Ĥag 1,1-11)
- Nova komenco (Ĥag 1,12-15)
- La nova templo (Ĥag 2,1-9)
- Nova savo (Ĥag 2,20-19)
- Sankta promeso (Ĥag 2,20-23)
KlarvidecoRedakti
Klarvideco estas kapableco kontaktiĝi nealireblajn kampojn de informado aŭ vidi mensajn bildojn sen helpo de fizikaj okuloj kaj trans limigoj de ordinara tempo kaj spaco. En spiritismo oni nomas ĝin ankaŭ "duobla vidado" aŭ "dua vidado". La dua vidado estas la vidado de la animo.
Plej ofte, klarvideco estas spontanea, sed ofte, ankaŭ ofte elvoviĝas per la volo de tiu, kiu ĝin posedas. La duobla vidado povas kreski per ekzercado, sed dependas de fiziologia strukturo de individuo. Estas organismoj kiuj tute ne taŭgas por ĝi. Sekve, ĉar fizika strukturo estas hereda, ankaŭ klavideco ankaŭ estas ligita al familia heredaĵo. Sed, malsimile al plejmulto de korpaj kapabloj, kresko de klarvideco per edukado ankaŭ transiĝas de unu al alia familiano. Do, ankaŭ en kelkaj popoloj, klarvideco estas pli ofta ol en aliaj.
Malsaneco, alproksimigo de iu danĝero, granda afekcio povas kaŭzi aperon de duobla vidado. La korpo troviĝas en aparta stato, kiu ebligas al la spirito vidi, kion oni ne povas vidi per la korpaj okuloj.
Ne ĉiam, personoj dotitaj per duobla vidado konscias pri ĝi. Ili ofte opinias ĝin tute natura afero, kaj multaj kredas, ke se ĉiuj homoj sin bone observus, al ĉiuj same okazus.
Konindaj klarvidantojRedakti
El la mondo
El Pollando
Libro de JeremiaRedakti
La malsamoj inter la masora teksto unuflanke, 4QJer (unu la bibliaj manuskriptoj de Qumran) kaj la septuaginto aliflanke, estas rekonebla en du precipaj areoj kun specifaj karakterizoj, kiuj alskribigas tiujn tekstojn al du tradicioj profunde malsamaj:
- La lungo: la origina septuaginto longas unu sesaĵo de la masora teksto. Mankas vortoj, frazoj, periodoj kiuj male troviĝas en la Vulgato, en la Peshitta, kaj en la vatikanaj manuskriptoj. Tiu karakterizo reflektiĝas en 4QJer.
- La ordo de la teksto: la origina septuaginto havas malsaman ordon konpare kun la masora teksto. Ekzemple, 23, 7-8 de la masora teksto troviĝas post 23,40, en la origina Septuaginto.
Libro de JosuoRedakti
Josuo (mallonge Jos) estas libro de la juda Tanaĥo respektive de la kristana Malnova Testamento en la Biblio. Ĝi estas parto de la Readmona Historia Verkaro. Por la judoj ĝi estas (post la Torao) la unua de la profetaj libroj.
Libro de BaruĥRedakti
Baruĥ estas libro de Tanaĥo respektive Malnova Testamento. Ĝi estas letero fikcie atribuata al la sufiĉe nota sekretario de profeto Jeremio, kaj eble sendita de Jerusalemo al diasporaj hebreoj por ilin, same kiel jam profeto Amos por siaj samtempuloj, restigi fidelaj al la Javea tradicio. Kvankam skribita eble en la hebrea, ĝin nun ni povas legi nur en la greka lingvo kutima rajde inter la unua kaj 2-a jarcento a.K..
Teologia apartaĵo elstariĝas: la priparolata saĝeco manifestas ion personecan, kvazaŭ ekzistantan por si mem ĉe Dio: temo pli eksplicitigita en la saĝeco de Salomono; ĉi tie tamen oni ripetas la malnovan doktrinon de rekompenco: se ni suferas persekutojn tio okazas ĉar ni forlasis la Toraajn leĝojn.
Libro de la 12 ProfetojRedakti
Libro de la 12 Profetoj estas termino por 12 libroj (de la Malnova Testamento) en la Biblio. Ĉar tiuj ĉi libroj estas malgrandaj, oni nomis ilin la «malgrandaj profetoj» kontraste al la tri «grandaj» profetoj: Jesaja, Jeremia kaj Jeĥezkel. Oni skribis ilin en unu skribrulaĵon, kiu do estis digna parto de la Sankta Skribo. La sinsekvo de la libroj ne ĉiam estas la sama. Temas pri la libroj de Hoŝea ĝis Malaĥi (vidu la apudan liston). Inter ili Jona ne estas profeta libro, sed novelo kun profeto kiel ĉefrolulo.
La kolekto reprezentas plurajn jarcentojn (de la 8-a ĝis eble la 3-a) kaj pro tio ĝi havas grandan valoron por la historio de teologio, pieco kaj kutimoj en Izrael.
1QIsaRedakti
Tiu teksto, paleografie datita al 125 ± 100 a. K. kaj pere de radikarbono al 202 ± 107 a.K., enhavas ĉiujn ĉapitrojn de Jesaja; ĝi estas skribita sur 54 kolonoj malsamlongaj, sur 17 ŝafaj haŭtpecoj kunkudritaj por formi rolaĵon de 7,35 metrojn longan x 30 cm larĝan. Tiu rolaĵo atestas pri la fideleco per kiu la libro de Jesaja estis kopiitaj de la antikvaj skribistoj laŭlonge de la jarcentoj, ĉar la 1QIsa estas substance identa al la masora teksto, iujn jarojn posta.
Malvera profetoRedakti
La malvera religia ĉefo ankaw direktas kiel "alia besto" kiu subtenos la `Antichrist en lia pretendo kiel Dio (dieco). Plemumanta granda signoj kaj mirakloj, li fortigos ĉiu aln obeado al la `Antichrist per faranta tuto ricevi la "Marko de la Besto".
Homoj inspiritaj de Dio ne povas soifi potencon, kaj des malpli ke ili sin sensoifigis per sango de aliaj homoj...
Falsa profetoRedakti
Falsa profeto estas titolo kiun oni surmetas al persono kiu senrajte sin proklamas posedanto de apartaj scioj au diaj mesaĝoj. Ĝia nocio koncernas preskaŭ eskluzive la religion, aparte ĉikaze tiun biblian.
La Biblio, fakte, ofte parolas pri falsaj profetoj, aŭ pri personoj kiuj, abrupte, atribuas al si mem la titolon de profeto (vidu: Matteo (7, 15); Luko (6, 26).
La plej fama falsa profeto prezentata de la Biblio estas la ulo priskribita en la Apokalipso de Johano.
En judismoRedakti
En la Biblio (aŭ Tanaĥo, la profeto auc hebrea proto (hebree: נְבִיא nevì, pl. נְבִיאִים nevi'ìm, greke: προφήτης - prophētēs) estas persono kiu parolas en la nomo de Dio kaj de tiu ŝarĝita. La precipa senco de la termino uzata en niaj samtempaj lingvoj, laŭ kiuj la profeto antaŭanoncas estontajn eventojn, estas karakterizo, sed ne ekskluziva, de la hebreaj profetoj.
En la antikva hebrea socio, aparte en la periodo de la 11-a ĝis la 5-a jarcentoj a.K., profeto estis fundamenta religia elstarulo, kune kun la sacerdoto kaj levido.
Premiso kaj kuntekstoRedakti
La fenomeno de la profetaĵa arto ne estis limigita al la hebrea popolo, sed ĝi ĉeestis en la socioj kaj religioj de la Proksima Oriento: ekzemple, similaj fenomenoj okazis en Mari en la 17-a jarcento a.K. kaj en Fenicio kelkajn jarcentojn poste. Ankaŭ la bibliaj tekstoj atestas la ĉeeston de profetoj inter la aliaj popoloj (ekzemple, inter la moabitoj. Tamen, almenaŭ se fidi la fontojn, la profetoj ne akiris alilande la influon praktikitan de hebreaj profetoj inter sia izraela popolo, per kiu ili ĝin modeligis.
Divenista salvioRedakti
Divenista salvio (Salvia divinorum) estas psikaktiva planto el la genro salvio la familio Lamiacoj. Indiĝenaj popoloj mazatekaj (Mazatec) en suda Meksiko kreskigas la planton. Iliaj ŝamanoj uzas la planton dum jarcentoj por resaniĝo dum spiritaj vojaĝoj. Ĝi ne kreskas sovaĝe en la mondo; oni devas kultivi ĝin.
La ĉefa aktiva halucina ĥemiaĵo estas Salvinorino-A, sed divenista salvio ankaŭ enhavas Salvinorinojn B-F kaj Divinatorinojn A-C. Salvinorino-A estas la plej potenca konata natura halucinigo.
Uzado kaj efikojRedakti
La tradicia mazateka metodo por uzi salvion estas maĉi pilkon el 15 aŭ 20 freŝa salviaj folioj dum iom da tempo. Supozeble digesto malaktivigas salvion, do oni tenas la foliojn en la buŝo kiel eble plej longatempe, por helpi adsorbon en la buŝo. Alia metodo uzata de tradiciaj mazatekaj ŝamanoj estas malrapida trinkado de akva likvo farita el freŝaj folioj.
Vaporigo kaj fumadoRedakti
Oni kutime fumas sekajn foliojn en akvopipo, por malvarmigi la fumon. Apartigo la salvinorin-A de la planto postulas multan varmon, do la fumo tro varmas por rekte enspiri komforte.
Multaj homoj preparis plifortigitajn salviajn foliojn por fumi: la folioj havas pli da koncentrita ekstraktita salvinorin-A, por malmultigi la fumadon bezonatan.
Subjektivaj efikojRedakti
Uzantoj kutime ne uzas salvion por sociumado aŭ amuzo dum festoj; fakte, sub la influo, multaj homoj ne volas eksteran distraĵon. Saĝas ke iu homo neuzanta vartu la aliajn.
Por multaj homoj, salvio utilas por meditado. Konscio restas ĝis la plej altaj dozoj, sed korpa rego, konstato pri eksteraj aferoj, propra personeco povas malaperi je pli mezaj dozoj.
Meza al granda dozo povas krei trancon aŭ kvazaŭtrancan staton, en kiu la uzanto spertas plenformitajn vidaĵojn de aliaj lokoj, homoj, kaj eventoj.
Se oni fumas salvion, la efikoj ne daŭras longe, komparate al aliaj distraj drogoj. La ĉefa sperto kutime daŭras nur 5 minutojn, maksimume 10 minutojn. La unuaj 5 minutoj tre intensas, kaj uzantoj povas esti precipe sentivaj al stimuloj. Maĉado faras pli longajn sed pli mildajn efikojn.
Multaj homoj raportas ekstreman tempodistordon kiel la plej gravan (kaj fojfoje timigan) efikon. Oni povas havi senton ke multa tempo pasis anstataŭ nur malmultajn minutojn. Oni povas forgesi kio ĵus okazis, aŭ senti kvazaŭ oni ĵus vekiĝis el longa dormo aŭ sonĝo.
Raportoj ekzistas ke la drogo kondukantan al deprimo kaj skizofrenio, sed ne probablas ke salvio efektive kaŭzas tiajn problemojn, laŭ esplorado de aliaj halucinigoj.
Ĉirkau 1 el 10 homoj ŝajne ricevas efikon de salvio.
Leĝa statusoRedakti
Ĝis la malfruaj 1990-oj, malmultaj homoj sciis pri salvio. La populariĝo de la Interreto kaj la ekkonstato ke la planto ne jam kontraŭleĝas kondukis al multaj interretaj firmaoj, kiuj vendis sekajn foliojn, fojfoje kontraŭ altaj prezoj.
La ĝenerala publiko pli konstatadis pri salvio en 2002. En junio de 2002, Aŭstralio iĝis la unua lando malpermesi salvion kaj salvinorin-A. Poste en 2002, usona reprezentanto Joe Baca (D-Kalifornio) enkondukis proponon en Usona Domo de Reprezentantoj malpermesi ĝin en Usono. La usona Drogrega Administracio (DEA) agnoskas ke ĝi studas la planton por ebla malpermeso.
Novaĵraportoj pri la streboj malpermesi salvion ofte citas policanojn kaj registarajn oficulojn kiuj ne komprenas la drogon, kaj nomas ĝin "maĉebla kanabo" aŭ diras ke ĝi estas sama kiel LSD aŭ fenciklidino. Ĉi tio parte estas rezulto de manko de multa esplorado pri la drogo, kaj la fakto ke ĝi iom novas en Usono.
BotanikoRedakti
Malkiel aliaj salvioj, Divenista salvio produktas malmultajn semojn, kaj tiuj semoj malofte ĝermas. Ne estas multa diferencoj inter plantoj. Ĝi disvastiĝas per tranĉaĵoj, kaj per falo kaj kresko de novaj radikoj. Iuj diras ke kelkaj instancoj ekzistas en ĝia originala regiono, sed aliaj diras ĉi tiuj estas intence prizorgataj de la popolo en la regiono. Do oni kutime konsideras ĉi-salvion kiel cultivar kiu ne ekzistas sovaĝe ie.
Plejparte, la sorto de salvio restas je tre malmultaj klonplantoj. El ĉi tiuj, nur du estas en publika cirkulado: Wasson/Hofmann kaj Blosser. Kelkaj aliaj versioj ekzistas ankaŭ.
Personoj kaj librojRedakti
La Biblio priskribas la vivon, la agadon kaj la dirojn (orakolojn) de rimarkinda nombro de profetoj (kaj de iuj profetinoj). Al iuj el tiuj estas atribuataj kompletaj libroj, kiuj konstituas la duan parton de la hebrea Biblio (Tanaĥo). La moderna historia-kritika metodo pruvis ke en iuj kazoj (Jesaja, Danielo, ekzemple) la orakoloj devenas el antikva epoko kaj estis kunigitaj al la novaj. Vidu: Neviìm
- Profetoj majoraj:
- Jesaja (Libro de Jesaja)
- Jeremia (Libro de Jeremia)
- Ezekielo (Libro de Jeĥezkel)
- Al la tri grandaj profetoj la sinsekvaj kristana tradicio asociigas Danielon (Libro de Danielo). Sed la juda tradicio lokigas ĝin en la tria serio de la sanktaj libroj, dirita Ketuvim (Skriboj).
- Minoraj profetoj:
Krom tiuj, la hebreaj tekstoj aludas al aliaj profetoj al kiuj tamen ne estas referencata biblia libro: la precipaj estas: Elija kaj Eliseo
La Talmudo rekonas entute kiel profetojn 48 virojn kaj 7 virinojn.[37]
FunkciojRedakti
Kvankam nur malofte estas sufiĉe konata la historia konteksto, klaras ke ili:
- kondamnas iujn fremdajn popolojn;
- denuncas la kulton al fremdaj diaĵoj, aparte tiun kanaanajn (Baaloj);
- denuncas la sociajn maljustaĵojn damaĝantajn la vidvinojn, malriĉulojn, orfojn kaj fremdulojn;
- instigas konservi la fidon je Javeo ankaŭ en la momentoj de apartaj malfacilaĵoj (vidu: Ekzilo babilona);
- sugestas solvojn tute politikajn al la reĝoj (vidu la kazon de Jeremia konsilanta la submetiĝon al la babilona potenco).
Pri la modalecoj de tiu agado oni distingas:
- perecipe orakoloj, nome diroj de Dio (kutime mallongaj) kiujn la profeto lanĉas al la potenculoj kaj al la popolo. Foje tiuj orakoloj referencas al la estonto;
- vizioj, kiuj povas esti simplaj fantaziaĵoj, aŭ veraj kaj propraj dramigoj aludantaj apokalipsajn eventojn (vidu: Danielo 7);
- alegoriaj gestoj, ekzemple la jugo de Jeremia (27-28);
- mirakloj (vidu: Eliseo).
Ĉiu profeto deklaras ke mem estas puŝata de Dio kaj inundas per sia dia graco kaj ĉiukaze konsciigas ke Dio ĉeestas en la homa historio.
En la Juda religio, falsa profeto estas kiu pretendas posedi la donon de la profetaj kvalitoj aŭ de la dia inspiro, aŭ kiu profitas de tiu dono por malbonaj celoj. Ofte iu tia estas konsiderita vera propfeto.
Ofte iu estas konsiderata "vera profeto" ĉe iuj, sed falsa ĉe aliaj, ankaŭ ene de la sama religio. La termino foje aplikatas ekstere de religio por priskribi iun kiu fervorege antauenpuŝas teoriojn kiujn aliaj taksas falsaj kaj danĝeraj. La sinteno de la vera izraelido antaŭ falsa profeto, kiu profetumas aferojn kiuj poste realiĝas sed samtempe instigas al kulto de aliaj dioj aŭ anoncas profetaĵojn kiuj poste ne realiĝas, estas priskribita en Readmono 13, 1-5. La biblio ĉi-kaze avertas pri ofta socia fenomeno.
La Libroj de la Reĝoj rakontas historion kie, devigita de Akab (reĝo de Juduko), la profeto Miĥa priskribas Dion kiu petas informojn el siaj ĉielaj konsilistoj pri tio kion oni faru rilate kortegon de falsaj profetoj. Tiu priskribo estas rakontata en 2Reĝoj 22, 19-23. La Sinjoro Dio ĉi-kaze decidas ke la malobserantoj estu trompitaj de falsaj profetoj.
Eblas ke Miĥa intencis priskribi la falsajn profetojn kiel teston por YHWH (Javeo). Eblas ankaŭ ke tio estis intencita kiel insulto kontraŭ la profetoj de Akab, kiel Sedekio, filo de Kenaana.[38]
La puno pri la falsaj profetoj estis mortopuno (laŭ Readmono 18, 20):
”Sed profeto kiu pretendas diri mianome aferon kiun mi ne ordonis, aŭ paroli ordone de aliaj dioj, tiu profeto devas esti mortitigita”
Konklude, la bibliaj normoj koncerne la falsajn profetojn klare asertas ke estas malpermesite paroli pri dio kiu ne estas YHWH. Simile, se iu profeto anoncas profetaĵon kiu poste ne iĝas vera, tio estas alia signo ke tiu profeto ne estis komisiita de Dio kaj la popolo devas ne timi falsan profeton. (Readmono 18, 22)
Io aliaRedakti
La grekan terminon (Kojneo) pseuoprophetes (falsaj profetoj) oni trovas ĉe la Septuaginto en Jeremia (6, 13; 33, 8, 11; 34, 7; 36, 1), en Zeĥarja (13, 2); ĉe Flavio Jozefo Judaj antikvecoj (8-13-1,10-7-3), Juda miltio de Flavio Jozefo (6-5-2), kaj ĉe Filo de Aleksandrio. La klasikaj paganaj verkistoj uzas la terminon pseudomantis (falsa divenisto).
Tiu elpensitaĵo estas en la literaturo ofte identigita en la figuro de la Antikristo.
Io simila, aparte rilate la malŝaton kaj mortopunon por la falsa profeto estas entenata en la islamaj skriboj kaj praktiko.
Nian epokon oni aplikis tiun terminon al Adolf Hitler kaj Stalin kaj al uloj similaj.
En kristanismo, kaj aparte en la Katolika Eklezio, la problemo estas superita en la senco ke ĝenerale la kristanaj eklezioj konfesas la doktrinon laŭ kiu la Revelacio konkludiĝis per la lasta novtestamenta libro, nome la Apokalipso; krome, la Tradicio certigas ke Jesuo certigis la Eklezion ke ĝi ne povas erari en la juĝo pri la revelaciita doktrino. Kiu malproksimiĝas el tiu Tradicio estas forigita.
Danĝero al profetojRedakti
Diras la Korano 2:91
- Kiam estas dirite al ili: "Kredu je tio, kio estis revelaciita de Alaho" ili diras: "Ni kredas je tio, kio estas sendita al ni" kaj ili ne kredas je tio, kio venis post ĝi, kvankam tio estas la vero kaj la plenumiĝo de tio, kio jam estis ĉe ili. Diru: "Kial vi mortigis la profetojn de Alaho antaŭe, se vi estis kredantoj?".
Kaj la Nova Testamento Mateo 23:29-32
- Ve al vi, skribistoj kaj Fariseoj, hipokrituloj! ĉar vi konstruas la tombojn de la profetoj kaj ornamas la monumentojn de la justuloj, kaj diras:
Se ni vivus en la tagoj de niaj patroj, ni ne partoprenus kun ili en la sango de la profetoj.
Tial vi atestas pri vi mem, ke vi estas filoj de tiuj, kiuj mortigis la profetojn. Vi do plenigu la mezuron de viaj patroj.
Moderna profetoRedakti
Demandis judo sian amikon: "Kiam vi pagos al mi vian ŝuldon?"
Respondis la alia: "Ĉu vi konsideras min profeto?"
FinfineRedakti
La fruaj judaj profetoj emfazas la tagon de Dio de Izraelo, Jahveo, kiun oni nomas ankaŭ tago de la Dio. Tiam ĝi prijuĝas Izraelon kaj ĉiun alian nacion kaj komenciĝas la rekta regado de la Dio, Reĝlando de Dio. Al multaj judoj, tiu ideo estas fremda al judismo kaj aperis nur malfrue, mezepoke, sub la influo de kristanismo kaj islamismo.
Vidu ankaŭRedakti
ReferencojRedakti
- ↑ «1 Vorto de la Eternulo, kiu aperis al Hoŝea, filo de Beeri, en la tempo de Uzija, Jotam, Aĥaz, kaj Ĥizkija, reĝoj de Judujo, kaj en la tempo de Jerobeam, filo de Joaŝ, reĝo de Izrael.” (Hoŝea 1,1).
- ↑ Foje, laŭ tiuj evangelioj, Jesuo estas riproĉata de la patro pro malobservoj kaj pro venĝaj reagoj kontraŭ kunuloj.
- ↑ Oni atendas ĉar por dua lingvo neŭtrala oni prefere elektos ne nur sen gramatikan, (vere sen, Sinjoro Solis pravas laŭ mi), sed ankaŭ sen akuzativaĵo neaŭdebla komplika kontraùbezona kaprica, oni atendas por interalfabeto jam internacia (24 literoj estas monde pretaj koresponde la tagaj horoj kiuj simile ankaù strukture estas pretaj), oni atendas por propraj nomoj vokeble respektataj, ne sektecigataj, oni simple atendas por la geHomaraj universalaj rajtoj, oni atendas urĝege por la Klimato.
- ↑ Ni devas labori por la evoluo de ĉiuj.
- ↑ kompreneble, oni ne estas devigita sekvi sklave la latinan, tamen oni ne povas ignori ĝin
- ↑ L'alfabeto estis plejparte respondeca kaj definitive ne aŭdebla kaprica senutila l'akuzativo por la kvazaŭ totalo de la popoloj. Konsekvencis l'aliĝo al la Angla partete pro tioj. Ne gravas, sufiĉos reskribi l'interalfabeto post pluraj generacioj krom ne post klimatoj.
- ↑ Ne maltrafu la okazon!
- ↑ ERARI ESTAS HOME, sed PERSISTI EN LA ERARO ESTAS KRIME.
- ↑ Esperantlingve en la originalo.
- ↑ Mi esperas ke ĉiu legos la saĝajn vortojn de ĉi tiu alineo.
- ↑ Same ankaŭ La Ondo de Esperanto, Monato, Sennaciulo, Literatura Foiro, Kontakto kaj Literatura Almanako tre gravas.
- ↑ Mi ne komprenas ĉu vi volas ŝerci aŭ kion vi celas.
- ↑ Hienoj mordas.
- ↑ Mi bedaŭras, se miaj rimarkoj vundis vin.
- ↑ Krome, ne estos permesata personaj atakoj.
- ↑ Ni devas labori por la evoluo de ĉiuj.
- ↑ Same ankaŭ La Ondo de Esperanto, Monato, Sennaciulo, Literatura Foiro, Kontakto kaj Literatura Almanako tre gravas.
- ↑ Oni atendas ĉar por dua lingvo neŭtrala oni prefere elektos ne nur sen gramatikan, (vere sen, Sinjoro Solis pravas laŭ mi), sed ankaŭ sen akuzativaĵo neaŭdebla komplika kontraùbezona kaprica, oni atendas por interalfabeto jam internacia (24 literoj estas monde pretaj koresponde la tagaj horoj kiuj simile ankaù strukture estas pretaj), oni atendas por propraj nomoj vokeble respektataj, ne sektecigataj, oni simple atendas por la geHomaraj universalaj rajtoj, oni atendas urĝege por la Klimato.
- ↑ Krome, ne estos permesata personaj atakoj.
- ↑ Hienoj mordas.
- ↑ Mi esperas ke ĉiu legos la saĝajn vortojn de ĉi tiu alineo.
- ↑ Mi antaŭvidas kompletan kolapson de la tuta projekto.
- ↑ Jes, mi tute ne plu bezonas droni en tiuj fekaĵojn.
- ↑ Mi adoptas la etikan kodon de TEĴA.
- ↑ Mi ne komprenas ĉu vi volas ŝerci aŭ kion vi celas.
- ↑ Ja verŝajne ni estas ĉiuj amemaj gefratoj.
- ↑ L'alfabeto estis plejparte respondeca kaj definitive ne aŭdebla kaprica senutila l'akuzativo por la kvazaŭ totalo de la popoloj. Konsekvencis l'aliĝo al la Angla partete pro tioj. Ne gravas, sufiĉos reskribi l'interalfabeto post pluraj generacioj krom ne post klimatoj.
- ↑ Mi bedaŭras, se miaj rimarkoj vundis vin.
- ↑ Imagu, kiom da elementaj lernejoj estas en Francio...
- ↑ Esperantistoj devas esti pli progresemaj rilate la artojn kaj sciencojn ol la cetero de la mondo.
- ↑ Estas granda beno por mi.
- ↑ Ĥabakuk protaginistas amuzrole en la apokrifo “Bel kaj la Drako”. En la dua el la rakontitaj eventoj, al li estas ordonite de anĝelo porti bovlon kun supo kaj panon pro nutri la profeton Danielon, kiun oni ĵetis al la kavo de leonoj. Kiam Ĥabakuk respondas ke mem ne scias kie troviĝas tia porleona kavo, la anĝelo “lin levis kaptante lian kaphararon kaj lin deponis en Babilono". Post kiam li nutris Daielon, la profeto estis reenkondukita hejmen.
- ↑ Malfacile identigebla kun la samanoma persono citita en la aldonvalora imposto, nome en la ĉapitro 14, 33-39, kiu ne biblias por iuj protestantaj kristanaj eklezioj (Simpla kaj klara!).
- ↑ Mi observis ke ĝenerale tio estas kvalito de l` pederastoj, do avantaĝo...
- ↑ Estas granda beno por mi.
- ↑ La subtitoloj estas prenitaj el la nove editorita esperanta Biblio:
IKUE kaj KELI (ed.): Biblio, eldonejo KAVA-PECH, Dobřichovice (Praha) 2006, ISBN 80-85853-90-6.
Ili baziĝas sur tiuj de la germana Einheitsübersetzung. - ↑ mi proponas "rmotorkamparduradilado", (iom longa diru kelkiuj), kaj samtempe oni havas la vorton "kamparduradilado" k "kamparkvarradilado".
- ↑ Aŭ ĉu vi konas homon, kiu tion spertas?