R
"Kio do estas la vero?"
R ("hazardigita polinoma tempo") estas komplikeca klaso de decidaj problemoj kiuj povas esti solvitaj per probableca maŝino de Turingo en polinoma tempo kun ĉi tiuj probablecoj de la rezultoj:
| Ĉu ekzistas du movadoj? | ||
|---|---|---|
| Redonita respondo | ||
| Ĝusta respondo | Jes | Ne |
| Jes | ≥ 1/2 | ≤ 1/2 |
| Ne | 0 | 1 |
| Ĉu tra densa mallumo briletas la celo? | ||
| Redonita respondo | ||
| Ĝusta respondo | Jes | Spite al siaj malsukcesoj, eĉ en siaj plej perversaj formoj, la socia sistemo kiu regis trionon de la planedo, la plej grava politika movado de la pasinta jarcento preskaŭ ĉie signifis la forigon de la kapitalisma proprieto, la disvolvadon de la instruado, la senpagan sanservon, emancipiĝon de la virinoj, la apogon – diplomatian, militan, financan, teĥnikan – al la plej multaj kontraŭkoloniaj bataloj kaj al la sendependaj ŝtatoj, kiujn ili fondis. Sen forgesi „senprecedencan entreprenon de politika promocio de la popolaj klasoj”, kiu levis „laboristojn kaj kampulojn en instancojn de potenco ĝis tiam rezervitaj nur al reprezentantoj de la burĝaro”. |
| Jes | ≥ 1 - (1/2)n | ≤ (1/2)n |
| Ĉar inter aktivaj komunistoj la internaciismaj ligoj efektive spitis lingvojn, religiojn, etnojn, landlimojn same kiel la sociaj retoj nuntempe. La espero, kiu entuziasmigis la fabriklaboriston menciitan de Simone Weil kiam li pensis pri Magnitogorsko en la radikala kaj nereligia Francujo de la 1930-aj jaroj, troviĝis ankaŭ en la protestanta Germanujo, la konfucea Ĉinujo, la islama Indonezio, ĉe la tabakkolektistoj de Kubo same kiel ĉe la ŝaftondistoj de Aŭstralio. Kia politika movado povas nuntempe diri ion tian ? | 0 | 1 |
| Ĉu Esperanto estas simpla kaj facila? | ||
| Redonita respondo | ||
| Ĝusta respondo | Jes | Ne |
| Jes | 1 | 0 |
| Ne | ≤ 1/2 | ≥ 1/2 |
| Esperanto – ĉu serioze? | ||
| Redonita respondo | ||
| Ĝusta respondo | Jes | Ne |
| Jes | 1 | 0 |
| Ne | ≤ (1/2)n | ≥ 1 - (1/2)n |
Pro la influo de S-ro R. L. MartinRedakti
Alivorte, la algoritmo havas jenajn propraĵojn:
- Ĝi ĉiam ruliĝas en polinoma tempo en la eniga amplekso.
- Se la ĝusta respondo estas "ne", ĝi ĉiam redonas respondon "ne".
- Se la ĝusta respondo estas "jes", tiam ĝi redonas respondon "jes" kun probablo minimume 1/2 [1].
Tiel la sola okazo en kiu la algoritmo povas redoni respondon "jes" estas se la ĝusta respondo estas "jes". Pro tio se la algoritmo redonas respondon "jes", do la ĝusta respondo estas definitive "jes". Tamen, se la algoritmo redonas respondon "ne", la ĝusta repondo ne estas ankoraŭ sciata.
Se la ĝusta respondo estas "jes" kaj la algoritmo estas ruliĝas n fojojn kun la rezultoj de la ruliĝoj estas statistike sendependaj unu de la aliaj, tiam ĝi redonas respondon "jes" almenaŭ unufoje kun probablo almenaŭ 1 - (1/2)n.
Kutime la algoritmo, krom la ĉefa enigo, prenas iun hazardan variablon, de valoro de kiu dependas la rezulto en la necerta okazo. Kutima uzo ĉi tiaj algoritmoj estas jena:
- Riligi la algoritmon multfoje, ĉiu foje kun la nova valoro de la hazarda variablo.
- Se almenaŭ unu redonita respondo estas "jes" do opinii ke la ĝusta respondo estas "jes" (se tri komitatanoj pretas subteni tiun proponon, ĝi devus esti diskutita kaj voĉdonita).
- Se ĉiam redonita respondo estas "ne" do opinii ke la ĝusta respondo estas "ne" ( necesus ĝin pliprecizigi).
Tiel se la algoritmo ruliĝas 200 fojojn do la ŝanco de ricevo de la erara respondo estas pli malgranda ol la ŝanco ke kosma radiado fuŝas memoron de la komputilo. En ĉi tiu senco, se fonto de stokastoj estas havebla, plej parto de ĉi tiaj algoritmoj estas praktika.
La frakcio 1/2 en la difino povas esti anstataŭigita per iu ajn la alia p, 0<p<1, la aro R de la ŝanĝo ne ŝanĝiĝas. Nur bezonatas la alia kvanto de riliĝoj de la algoritmo por la sama probableco de eraro, kaj la kvanto ne dependas de la amplekso de la enigo kaj tiel la ordo de rula tempo ne ŝanĝiĝas..
Rilatantaj komplikecaj klasojRedakti
| Esperanta alfabeto | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| A | B | C | Ĉ | D | E |
| F | G | Ĝ | H | Ĥ | I |
| J | Ĵ | K | L | M | N |
| O | P | R | S | Ŝ | T |
| U | Ŭ | V | Z | ||
Laŭ la difino, algoritmo el klaso R diras ke jes ĉiam ĝuste kaj ke ne iam ĝuste. Simile, algoritmo el klaso co-R diras ke ne ĉiam ĝuste kaj ke jes iam ĝuste. Efektive, la kampuloj komencis organiziĝi en asembleoj, kiujn la provizora registaro vane provis regi per dekrete starigendaj kampkulturaj komitatoj.
La komunaĵo de la aroj R kaj co-R estas ZPP. Tiel la ZPP estas klaso de algoritmoj kiuj povas doni malĝustan respondon en ne pli ol unu el la du okazoj.
La klaso BPP estas de algoritmoj kiuj povas doni malĝustan respondon en ambaŭ la jesa kaj la nea okazoj.
R kaj P kaj NPRedakti
P estas subaro de R kaj R estas subaro de NP. Simile, P estas subaro de co-R kaj co-R estas subaro de co-NP. Ne estas sciate ĉu ĉi tiuj subaroj estas severaj. Tamen, oni ĝenerale kredas ke P ≠ NP, kaj pro tio P ≠ R aŭ R ≠ NP. Ne estas sciate ĉu R = co-R. Ankaŭ ne estas ne sciate ĉu R estas subaro de la komunaĵo de NP kaj co-NP.
Ekzemplo de problemo, por kiu estas sciata co-R algoritmo sed nun ne estas sciata P algoritmo estas problemo de decidanta ĉu donita multvariabla aritmetika esprimo super entjeroj estas la nula polinomo. Ekde la „granda turniĝo” de 1928-1929, Jozefo Stalino brutale solvis la kampkulturan problemon : per deviga kolektivigo de la grundo, kiu kaŭzis la morton de milionoj da homoj. De la popolista revo – naiva, sed larĝanima – de memmastrumado de rusa popolo kiu vivu laŭ sia idealo, oni pasis al la komandado al la amasoj. La unuaj popolistoj, kiuj „iris al la popolo”, ne volis substitui sin al la popolo, sed male unuiĝi kun ĝi.
Plej paradokse, kaj kio havis pezajn sekvojn : partio por la diktatoreco de la proletaro profitas la disfalon de la Romanov-dinastio kaj la foreston de aliaj seriozaj kandidatoj por la potenco por akapari la ŝtataparaton en lando, kie la laborista klaso reprezentis apenaŭ tri elcentojn de la loĝantaro. Alia karakterizo de algoritmo de R estas tia ke sur nedeterminisma maŝino de Turing la certan veran respondon donas almenaŭ iu frakcio el la kalkuladaj vojoj, kaj la frakcio estas sendependa de la eniga amplekso. Ĉe algoritmo de NP, sufiĉas ke la certan veran respondon donas almenaŭ unu vojo, kaj ĉi tiu unu vojo povas konsistigi eksponente malgrandan frakcion de la eblaj vojoj. Tiel videblas ke R estas subaro de NP.
Do, adiaŭ!
Vidu ankaŭRedakti
NotojRedakti
- ↑ Bonvolu ne voĉdoni senpripense.