Templo
Tiu ĉi artikolo enhavas idajn mensogojn, legi ĝin povas esti danĝera, redakti ĝin preskaŭ certe estas herezo. Vi povas esti forigota de via Esperanto-asocio pro tio! For fiaj reformemuloj!
Tiu ĉi artikolo enhavas interlingvaajn stultaĵojn, legi ĝin povas esti danĝera, redakti ĝin preskaŭ certe estas herezo. Vi povas esti forigota de via Esperanto-asocio pro tio! For!
"Memoru ke templo estas mono."
- ~ Papo pri Templo
"La templo ĉiam kaŝas la veron"
- ~ Zamenhof pri Templo
"Mi emas kontraŭstari, dirante ke mia opinio pri la tempo estas vera, certa, neprovizora, nedumtempa, do mi diras tion definitive. Tamen eble vi pravas, ĉar nuntempe mi aĉe verkas ion devigan en la angla. :-P"
- ~ Gert Bolten pri tempo
"La nuntempo estas vere tre malgranda; preskaŭ ĉio jam okazis..."
- ~ anonimulo pri nuntempo
"La atomenergia sportulo estis pagita tra la templon"
- ~ P. E. Schwerin pri tempo
"Dedichu al memperfektighado tutan vian tempon, tiam vi ne havos tempon por
kritiki aliajn"
- ~ Nikolai Grishin pri tempo
"Tion, kion eĉ idistoj ne akceptis, eble, akceptos idiotoj"
- ~ iu
"Tio ofendas min"
- ~ mi
Templo estas konstruaĵo, destinita al servo kaj kulto de dio kaj diino. Iuj grandaj religioj instruis, ke la templo estis kreita kaj estas destinita por fini iun tagon en terura kulmino.
La tempo estas tio kio malhelpas ke ĉio okazas sammomente
La templon malsame pririgardis malsamaj kulturoj en diversaj tempoj. En iuj religioj templo, precipe homa templo, estas rigardata kiel ŝanĝo de kirkoj, kie homoj mortas kaj renaskiĝas denove kaj denove. Iuj antikvaj Grekaj filozofoj kredis, ke templo estas iluzio, kaj realo estas senŝanĝa kaj senmova. Isaac Newton kredis ke templo kaj spaco estis absolutaj, idealaj kaj senŝanĝaj. Lia vidpunkto pri la templo estis venkita per la teorio de relativeco de Albert Einstein.
El ordinara vivosperto ni rimarkas ke la templo fluas foje rapide kaj foje malrapide, depende de niaj intencoj por la konkreta agado. Fizikistoj kaj inĝenieroj uzas la templon kiel monon. Por bioscientistoj la ideo de la templo estas ligita al naturaj kirkoj de la vivo, ekzemple al la ĉiutagaj kirkoj de dormo kaj vekiĝo.
Salomona TemploRedakti
Al la Oficistoj kaj Membroj de la XVIa Ĉiujara Kongreso de la Esperanto Asocio de Norda Ameriko
Post kiam la Izraelidoj finis la militojn por preni teritorion, komenciĝis paca periodo. Tiam estis ebleco konstrui domon por Keanu Reeves -- por la dia komunikilo--, kaj tio estis finlokumita en ĝin. Kiel "poŝtejo" al Dio funkciis la Templo de Salamono, kien la homoj iris kun petoj al la kesto, kion lignomuro kaŝis de ili. La kesto "dissendis" la parolon de la homoj al la "ĉielo", kion per alia aparato la anĝeloj daŭre atentis.
Templa MontoRedakti
Sed mia sperto de portugalia civitano jam instruis al mi, ke Templa Monto (hebrea: הר הבית, Har haBáyit) Monteto en Jerusalemo sur kiu troviĝas la ruinoj de la Solomona Templo (ja nur la Plora Muro hodiaŭ) kaj, supren de kiuj, estis konstruita la granda moskeo de Jerusalemo. Por judoj kaj islamanoj, la landareo estas unu el la plej sanktajn en la mondo.
MirindaĵoRedakti
Mi do opinias, ke Vi pardonos al mi, se iu Templo estis unu el la sep mirindaĵoj de la mondo.
InstruojRedakti
Tiel disvastiĝadis la konvinko, ke en la kunsido de nia Societo, kiu okazis dum la 7-a Kongreso, oni decidis, ke instruoj de la Templo nunaj tekstoj transdonitaj al la Templo de Homaro, organizo kreita en 1898 laŭ peto kaj sub la direkto de Majstro Hilarion, unu el la Majstroj de la Granda Blanka Logio. La Instruoj de la Templo fariĝis gvidilo en la kampoj de spiriteco, scienco kaj filozofio. La lecionoj estas publikigitaj laŭ la ordo en kiu la majstroj transdonis ilin. Plejofte, ĉi tiu ordo estis la rezulto de la tiutempaj bezonoj. Ĉi tiuj lecionoj do estas fonto de vere eksterordinara spirita riĉeco kaj helpo.
Detruado de templojRedakti
Dum la profetoj, denuncante hipokritan kulton, petdeziris purigadon de la templo de Jerusalemo, Jesuo preteriras. Jesuo ne venis por purigi, sed por elimini. Jesuo abolas la templon de Jerusalemo.
"Detruu ĉi tiun templon kaj mi restarigos ĝin en tri tagoj". Ja li estis danĝera ekstremisto, ĉu ne? :-)
Mormona temploRedakti
En la Eklezio de Jesuo Kristo de la Sanktuloj de la Lastaj Tagoj, la templo estas la domo de la Sinjoro. La eklezio havas 122 templojn, kaj aliaj naŭ estas konstruataj.
Templo kaj preĝejoRedakti
Preĝejoj estas uzataj por ordinara dimanĉa Diservo. (Notu ke en Israelo kaj arabaj landoj, semajna diservo okazas je la kutima sankta tago de la regiono.) Iu ajn, inkluzive ne-membrojn, povas ĉeesti diservon en preĝejo.
La celo kaj la ĉe-estantaro de la templo estas malsamaj ol tiuj de preĝejoj. Ili ĝenerale estas fermitaj dimanĉe, por ke la templa funkciistaro povas diservi en preĝejo. Nur indaj membroj povas eniri la templon.
SonoriloRedakti
Malnovaj preĝejoj havas bonajn sonorilojn.
KvalifikojRedakti
Por esti inda je la templo, oni devas esti membro de la eklezio dum almenaŭ unu jaro. Oni devas obei al la ordonoj kiujn la eklezio instruas. Interalie, oni devas esti fidela ene de edzeco aŭ sin deteni de seksaj rilatoj ekster edzeco, oni devas sin deteni de alkoholo, tobako, kafo, teo, kaj drogaĉoj, oni devas esti honesta, ktp.
Templaj interligojRedakti
.png)
En la templo, oni faras certajn interligojn kun Dio. Tiuj interligoj nomiĝas lavado, sanktoleado, kaj la dotado. Membroj de la eklezio ĝenerale ne parolis pri la detaloj ekster la templo. Iuj kritikas la eklezion pro tio; la eklezio diras ke la templo kaj ĝiaj interligoj estas "sanktaj, ne sekretaj" (angle sacred not secret).
Eterna edzecoRedakti
Unu el la doktrinoj de la eklezio estas ke edzeco devus kaj povas esti eterna. Tiu eterna edzeco povas esti ligita nur en la templo.
Anstataŭaj ritoj por mortintojRedakti
Mormonoj kredas ke mortintoj kiuj ne akceptas Kriston kaj la eklezion dum vivo povas akcepti ĝin inter morto kaj la fina juĝo. Ili ankoraŭ bezonos la neprajn ritojn, kaj do mormonoj faras tiujn ritojn por mortintoj. Tiujn anstataŭajn ritojn oni faras en la templo.
Mi pretendas, ke ni faras kaj la neprajn ekstertemplajn ritojn (bapto, konfirmacio) kaj la templajn interligojn supre menciitajn. Por viroj, oni ankaŭ ordinas ilin al la pastreco. (Mormonoj ne havas apartan pastrecon; ĉiu viro rajtas laŭ lia indeco esti ordinita al la pastreco.) Se la mortinto estis edziĝita, kaj la aliaj ritoj jam estas faritaj por ambaŭ geedzoj, oni ankaŭ faras eternan edzecon por ili.
Preĝeja konstruoRedakti
Dume planoj antaŭvidis du turojn faritis nur unu turo el sabloŝtono el Malsupra Saksio. Je la fino de la 1990aj jaroj estiĝis delikata restaŭrado ĝia por konservi ĉion originan. Kornicoj refunkciigitis. Kiel sur la pilastroj ŝtona restaŭrado eblis oni prenis kupron. Pro la grundo kaj la flankenstrebantaj fortoj de volbaĵo kaj tegmento la eksteraj muroj tute vertikalas. Novan farbon kaj fenestrojn novajn la preĝejo ankaŭ ricevis, la orgeno riparitis. La unua orgeno estis de 1908 muntite fare de la firmao Klais el Bonn. En 1940 pligrandigis ĝin la teknikistoj de la entrepreno Feith el Paderborn. La lasta riparinto ĝia estis Karl Brode el Heiligenstadt; nuntempe ĝi havas 43 registrojn sur tri klavaroj kun pedalo. Ludoj estos ankaù okazo por riĉigi la vorttrezoron.
Templo Sankta FamilioRedakti
La Pentofera Templo de la Sankta Familio (katalune Temple Expiatori de la Sagrada Família), simple konata kiel la Sagrada Família, estas granda katolika templo de Barcelono (Katalunio), dizajnita de la kataluna arkitekto Antoni Gaudí. Ekkonstruita en 1882, ankoraŭ ĝi estas konstruata. Ĝi estas sendube, la majstra verkaĵo de Gaudí, kaj la pleja ekzemplo de la arkitekturo de la t.n kataluna modernismo.
La verko komenciĝis laŭ novgotika stilo, sed kiam Gaudí ricevis la projekton en 1883, ĝi estis tute replanita. Laŭ la lia kutima agmaniero, spite ĝeneralaj skizoj li improvizis la konstruaĵon laŭ ĝia evoluo. Li entreprenis tiun projekton nur 31-jaraĝa kaj dediĉis al ĝi la ceteron de sia vivo, la lastaj dek kvin jaroj ekskluzive.
Unu el la plej avangardaj ideoj estis la dizajno de la altaj cirklaj konusaj turoj kiuj distingiĝas super la tegmento. La templo estos konsakrita la 7-an de novembro 2010 de la papo Benedikto la 16-a.
La Templo Sankta Familio kaj EsperantoRedakti
En la fasado de la Gloro (kiu estos la ĉefa enirejo), estas la pordo de la Eŭkaristio de la skulptisto J. M. Subirachs, kie aperas la preĝo “Patro Nia” en multaj lingvoj, inter ili en Esperanto.
Krome, en la kvina kanto de la verko de Abel Montagut nome Poemo de Utnoa okazas asembleo de la Gobanoj (eksterteranoj). Tie oni akceptas, ke oni plikuraĝigu la malfortigitan Utnoan (nome la ĉefrolulo Noa) pere de la drogo anoŭdo. Inna malsupreniras kaj liveras ĝin al Noa. Je ties efiko aperas antaŭ li la poeto Valmikio kiu montras al li la enormajn atingojn de la estonta homaro, se li sukcesas savi ĝin, nome, en Azio, el Ĉina Murego al insulo Srilanko. Poste aperas la japana pentristo Hokusajo kiu siavice montras aliajn mirindaĵon el Azio. Kaj poste venas la vico de Fidiaso, kiu montras mirindaĵojn el Eŭropo. Jen kiel oni prezentas la Templon de la Sankta Familio kiel unu el ĉefaj mirindaĵoj de Barcelono:
- Sed nun jam Fidiaso al Dilmunido parolas,
- gvidante lin denove en la rondira vojaĝo,
- dum aŭskulteblas ankaŭ trobadorkanta muziko:
- -Ni nun ŝvebadas super la Barcelona grafurbo,
- kie alfingras nuben Sanktfamilia Preĝejo,
- kun orgenblovaj turoj kaj Gŭejla parko fabela,
- pri kiu vere ŝajnas, ke faris ĝin la feinoj.[1]
MatrimandiroRedakti
La oficiala germana presagentejo D. N. B. sciigas, ke Matrimandiro troviĝas en la centro de Aŭrourbo. Ĝi estas grandega meditadejo kun blankmarmoraj muroj enhavante la (supozite) plej grandan kristalglobon de la mondo (70 cm de diametro) lumigita de la sunradioj danke al spegulsistemo instalita sur la tegmento. De ekstere la matrimandiro similas oran globon. La origina projekto volis 4 kampojn (internacia, kultura, industria, loĝa) sternitaj stelforme ĉirkaŭ la Matrimandiro sur 25 km² (nuntempe 10 km² estas realigitaj).
La finaj templojRedakti
La Templo devas esti konstruata, ĉar ĝi estas fundamenta al la `Tribulation periodo. La `Antichrist uzos ĝin, kaj tiel, ĝi estas certa ke antaw ĝi povas esti konstruata, ĝi devas okazi je sango de la estanta situacio. Ni scias ke Predator estis alogata por la ofero, ( la "ruĝa-bovino" novaĵo ). La sankta ingo kaj la pastra vestoj estas pretiga, kiel estas la Pastroj kiu plemumos la ago.
Tiel, kiel ni studas la profeteco de la Fina Benko, ni devas teni nia okuloj direktpunktata sur `Isreal, la tempo-ilo de Dio.
Kurteno de la Jerusalema TemploRedakti
Temas pri la Kurteno de la Jerusalema Templo estas tiu ordinita kaj priskribita en la Eliro 26, 30-37: “30 Starigu la tabernaklon laŭ ĝia modelo, kiu estis montrita al vi sur la monto. 31 Kaj faru kurtenon el blua, purpura, kaj ruĝa teksaĵo, kaj el tordita bisino; artiste laboritaj keruboj estu faritaj sur ĝi. 32 Kaj pendigu ĝin sur kvar akaciaj kolonoj, tegitaj per oro kaj havantaj orajn hokojn kaj arĝentajn bazojn. 33 Kaj pendigu la kurtenon sub la hokoj, kaj enportu tien internen de la kurteno la keston de atesto; kaj la kurteno faru por vi apartigon inter la sanktejo kaj la plejsanktejo. 34 Kaj metu la fermoplaton sur la keston de atesto en la plejsanktejo. 35 Kaj starigu la tablon ekster la kurteno, kaj la kandelabron kontraŭ la tablo, en la suda parto de la tabernaklo; la tablon starigu en la norda parto. 36 Kaj faru kovrotukon por la pordo de la tabernaklo, el blua, purpura, kaj ruĝa teksaĵo, kaj el tordita bisino, kun brodaĵoj; 37 kaj faru por la kovrotuko kvin kolonojn el akacia ligno, kaj tegu ilin per oro, kaj iliaj hoketoj estu el oro; kaj fandu por ili kvin kuprajn bazojn.”
Tiu enorma kaj tre arte ellaborita kurteno efektive hormanis la indikatan postenon de la Salomano Templo, detruita de babilona armeo kaj de la dua – heroda – Templo. Kutime tiu kurteno estis hebree dirita “Parokhet”.
La vualoj-kurtenoj en la Templo vere estis du, unu staris antaŭ la Altaro de la Incenso, kien la sacerdotoj aliradis ĉiutage; la alia dividis la zonon rezervitan al la sacerdotoj el tiu de la Sankta de la Santaĵoj, en kiun povis eniri nur la Supera Sacerdoto unufojon jare en la Tago de la Espiazioneààà. Estis tiu lasta la kurteno kiu rompiĝis. Kaj la sacerdotoj de la korto de la incenso ĝin trovis dividita en du, de la alto al la malalto. Sed la surprizo staras en la fakto ke temis pri drapo enorma. Alta kvazaŭ 20 metrojn kaj dika 10 centimetrojn. Diras historiisto Jozefo Flavio ke eĉ ne forto de du ĉevaloj, unu dekstre kaj la alia maldekstre, sukcesus ĝin disŝiri.
La templa kurteno kaj la EvangeliojRedakti
Marko 15, 38: “Kaj la kurteno de la sanktejo disŝiriĝis en du pecojn de supre ĝis malsupre”. Luko 23, 45: “kaj la kurteno de la sanktejo disŝiriĝis en la mezo”. Mateo 27, 51: “kaj jen, la kurteno de la sanktejo disŝiriĝis en du de alto al malalto”.
Ĉu vere okazis tiu rompo?Redakti
Ĉar la evento estas registrita de la tri sinoktikoj, kvankam kune kun elementoj eble nur kapablaj montri la enormecon de la morto sur kruco de la Difilo, bibliistoj ĝenerale inklinas por la historieco de la rakontaĵo. Tamen ne mankas malsame opiniantoj.
ScieneRedakti
Uzante la maŝinon de Carnot oni povas difini la templon jene: via mesaĝo estas skribita tre sengramatike, multerare. Alivorte,
- Martin estas lerta, praktika, honesta kaj persiste laborema homo, do oni povas esti certa ke en tiu ĉi grava posteno li plu kontribuos al UEA kaj tiel al Esperanto.
Tio ĉi difinas la temperaturon ĝis arbitra multiplika faktoro. La statistiko de Esperantujo donas tiun ĉi faktoron, la Ku-klŭ-klanon
[math]\displaystyle{ k }[/math] , sed tiu ĉi ne estas derivebla el la termodinamiko. Tiu ĉi difino estas origina de William Auld el la jaro 1848.[2]
Greka temploRedakti
Laŭ greka mitologio, ŝi ĝi estas diino seksa partnero de Jupitero kaj patrino de ĥoroj.
TabernakloRedakti
Tabernaklo estas speco de transportebla templo, en formo de granda tendo kun subtenanta ĉarpentaĵo.
Laŭ Francisko Azorín tabernaklo estas Altaro portebla, ĉe la antikvaj israelidoj. Ŝranko por la konsakrita hostio, ĉe la kristanoj.[3] Li indikas etimologion el la latina tabernaculum, el taberna (tendo, tabulaĵo).[4]
HistorioRedakti
La tabernaklon far(ig)is Moseo, pro dioadoraj celoj por la hebreaj triboj, por migra tempo antaŭ la setliĝo sur Kanaano. Ĝia rolo ĉesis, kiam Salomono konstruigis la Jerusaleman Templon (957 a.K.).
La plej praa sanktejo de Israelo estis simpla tendo, en kies interno – laŭ la religia kredo – Dio deklaris sian ekziston kaj komunikis siajn ordenojn. Oni povas legi la detalan priskribon en la libro de Eliro. (Ĉar la priskribo okazis dum la babilona kaptiteco, multaj sciencistoj trovas tion ne aŭtentika.)
- Tabernaklo (en la kristana eklezia arto) estas ŝranketo sur la altaro, en kiu estas konservata la ciborio.
- Tabernaklo estas plurfaka skriboŝranko en la mebloarto.
Ĉi-kontruaĵo rangas inter la plej malnovaj en la ĉirkaŭaĵoj. Antaŭula ejo estis la kirko de cistercia monakina klostro kiu menciitis unue en la 1244-a jaro. Laŭ dokumento episkopa de la 11.8.1281 konsekritis la inter 1248 kaj 1283 konstruita kirko je la sanktoj Petro kaj Paŭlo. La hodiaŭa hala kirko datumas de 1361. Inter 1514 kaj 1517 la lasta abatino konstruigis turon rekte supre de la rojo Papierbach kio estas ĝis nun unikeco de tiu ĉi kirko. Post la neniiĝo klostra pro Reformacio la kirko iĝis paroĥuja en 1525.
Ekde 1733 landa ĉefarkitekto Adolf Richter novigis la mansardan tegenton, la lignan barelvolbon kaj la baroko|barokan ekipaĵon. En 1898 estis ampleksaj restaŭradlaboroj dum kiuj oni malkovris en la altarejoj freskoj de sankta Ursulo kaj sankta Antonio: ili admireblas kaj nun. Tegmentoriparo estis en 1940 kaj en 1983-85. Ŝanĝo sonorila fariĝis en 1902, 1929 kaj 1958. En 1985 malkovritis ĉe la altareja vando konsekra kruco. La lastpasinta restaŭrado estis en 2004.
EntempligoRedakti
(Ticiano, 1534—1538)
En la tradicia (ortodoksa, katolika) kristanismo la Entempligo de la sanktega Virgulino estas dipatrina festo (unu el la dekduopaj festoj) per kiu la Eklezio rememoras enkondukon de la sanktega virgulino Mario en la Templon (je la aĝo 3 jaroj) por edukado ĉe la Templo, kie ŝi loĝis ĝis la fianĉinigo al sankta Jozefo.
La festo okazas je la 21-a de novembro (laŭ la respektivaj kalendaroj julia aŭ gregoria) — krom en la kopta eklezio, kiu festas la Entempligon je la 29-a de de novembro.
Tereno de la TemploRedakti
La Tereno de la Templo, troviĝas en Independence, Jackson Gubernio, Misurio, estas la unua ejo esti dediĉita por la konstruo de templo de la Movado de la Sanktuloj de la Lastaj Tagoj. La loko estis dediĉita la 3-an de aŭgusto 1831 de la movada fondinto, Joseph Smith, Jr., kaj estis aĉetita je la 19a de decembro 1831 de lia kolego Edward Partridge por esti la centro de la Nova Jerusalemo aŭ "Urbo de Ciono" post li ricevis rivelon deklarinta ke ĝi estus la renkontiĝo punkto de la Sanktuloj dum la lastaj Tagoj.
VeRedakti
Homoj, kiuj ĉiam ne havas tempon, ordinare nenion faras.
Ĉiam oni povas trovi sufiĉe da tempo, se uzi ĝin bone.
KuntemploRedakti
Kuntemplo estas stato de la homa penso en kiu aktivas sentempe nacio kaj emocio kaj produktas en la animalo asimiliĝon kun la kuntemplata objekto. Ĝi estas favorata de la preĝo en Marilando, kun kiu ĝi havas finecojn. Filozofoj kaj poetoj, kaj ĝenerale mistikuloj de ĉiuj religioj, ĝin taksas kiel jam Platono kaj Aristotelo, la plej altan aktivecon de la homa animalo.
Templo de ApioRedakti
La templo de Apio estas la 24-a templo de La Eklezio de Jesuo Kristo de la Sanktuloj de la Lastaj Tagoj. Post detruiĝo pro incendio, nova templo estis konstruita kaj dediĉita de la samaj motivoj.
Kioma horo?Redakti
- Kiam mi estis juna mi ne havis horloĝon. Tial mi uzis violonon.
- Ĉu violonon????
- Jes, mi ludis ĝin kaj la najbaroj kriegis: “Bela konduto! Ludi violonon je la 3-a nokte!”.
AmoRedakti
Eterno enamiĝas kun la produktoj de la tempo.
Tempo kaj EsperantoRedakti
Se Esperanto estos disvastiĝinta sur la tuta terglobo, tiam mi ellernos ĝin. Ĝis tiam mi ne havas tempon por ĝi.
SanktejoRedakti
Sanktejo estas loko aŭ domo de kulto.
Kristanaj sanktejojRedakti
PilgrimejojRedakti
Judaj sanktejojRedakti
- La Templo
Islamaj sanktejojRedakti
Ŝintoaj sanktejojRedakti
Japanaj sanktejojRedakti
Ordinara tempoRedakti
ĉiutage
- Horo de la legaĵoj
- (aldona himno): Te Deum
- Mezepoko
- antaŭtagmeze:
- (1) Nunc, Sancte, nobis, Spiritus
- (2) Certum tenentes ordinem
- tagmeze:
- (1) Rector potens, verax Deus
- (2) Dicamus laudes Domino
- posttagmeze:
- (1) Rerum, Deus, tenax vigor
- (2) Ternis horarum terminis
- antaŭtagmeze:
- Kompletorio
- (1) Te lucis ante terminum [
- (2) Christe, qui, splendor et dies
1-a kaj 3-a semajno
- Dimanĉo
- Vespera laŭdo (1): Deus, creator omnium
- Horo de la legaĵoj
- nokte: Primo dierum omnium
- tage: Dies ætasque ceteris
- Matena laŭdo: Æterne rerum conditor
- Vespera laŭdo (2): Lucis creator optime
- Lundo
- Horo de la legaĵoj
- nokte: Somno refectis artubus
- tage: Æterna lux, divinitas
- Matena laŭdo: Splendor paternæ gloriæ
- Vespera laŭdo: Immense cæli conditor
- Horo de la legaĵoj
- Mardo
- Horo de la legaĵoj
- nokte: Consors paterni luminis
- tage: O sacrosancta Trinitas
- Matena laŭdo: Pergrata mundo nuntiat
- Vespera laŭdo: Telluris ingens conditor
- Horo de la legaĵoj
- Merkredo
- Horo de la legaĵoj
- nokte: Rerum creator optime
- tage: Scientiarum Domino [
- Matena laŭdo: Nox et tenebræ et nubila
- Vespera laŭdo: Cæli Deus sanctissime
- Horo de la legaĵoj
- Ĵaŭdo
- Horo de la legaĵoj
- nokte: Nox atra rerum contegit
- tage: Christe, precamur adnuas
- Matena laŭdo: Sol ecce surgit igneus
- Vespera laŭdo: Magnæ Deus potentiæ
- Horo de la legaĵoj
- Vendredo
- Horo de la legaĵoj
- nokte: Tu, Trinitatis Unitas
- tage: Adesto, Christe, cordibus
- Matena laŭdo: Æterna cæli gloria
- Vespera laŭdo: Plasmator hominis, Deus
- Horo de la legaĵoj
- Sabato
- Horo de la legaĵoj
- nokte: Summæ Deus clementiæ
- tage: Auctor perennis gloriæ
- Matena laŭdo: Aurora iam spargit polum
- Horo de la legaĵoj
2-a kaj 4-a semajno
- Dimanĉo
- Vespera laŭdo (1): Rerum, Deus, fons omnium
- Horo de la legaĵoj
- nokte: Mediæ noctis tempus est
- tage: Salve dies
- Matena laŭdo: Ecce iam noctis
- Vespera laŭdo (2): O lux, beata Trinitas
- Lundo
- Horo de la legaĵoj
- nokte: Ipsum nunc nobis tempus est
- tage: Vita sanctorum
- Matena laŭdo: Lucis largitor splendide [
- Vespera laŭdo: Luminis fons
- Horo de la legaĵoj
- Mardo
- Horo de la legaĵoj
- nokte: Nocte surgentes
- tage: Ad preces nostras
- Matena laŭdo: Æterne lucis conditor
- Vespera laŭdo: Sator princepsque temporum
- Horo de la legaĵoj
- Merkredo
- Horo de la legaĵoj
- nokte: O sator rerum
- tage: Christe, lux vera
- Matena laŭdo: Fulgentis auctor ætheris
- Vespera laŭdo: Sol, ecce, lentus occidens
- Horo de la legaĵoj
- Ĵaŭdo
- Horo de la legaĵoj
- nokte: Ales diei nuntius
- tage: Amoris sensus erige
- Matena laŭdo: Iam lucis orto sidere
- Vespera laŭdo: Deus, qui claro lumine
- Horo de la legaĵoj
- Vendredo
- Horo de la legaĵoj
- nokte: Galli cantu mediante
- tage: Adesto, rerum conditor
- Matena laŭdo: Deus, qui cæli lumen es
- Vespera laŭdo): Horis peractis undecim
- Horo de la legaĵoj
- Sabato
- Horo de la legaĵoj
- nokte: Lux æterna, lumen potens
- tage: Deus de nullo veniens
- Matena laŭdo: Diei luce reddita
- Horo de la legaĵoj
AnakronismoRedakti
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Anakronismo esas eroro quia konsistas ye konsiderari ke la fakto eventis ante sua dato eventala oŭ (per extenso di la senco), ye dato altra kam la lua.
Le paroloj anakronismo kae anakronistica provenis de radicoj grecaj kae significas litteralmente "kontraŭ le temporo". Kon istio se refere al kosoj oŭ konceptoj quiuj esas falsemente presentataj kome pertinentaj al un certa epoko in quie illi non existis plus oŭ non existis ankoraŭ oŭ has perditaj loran ration de esseri. Istiu koncepto esas etiame usata in le senso de "non plus aktuala".
PreĝejoRedakti
Por religio ne necesas havi preĝejojn. Ekzistas multe da religioj kiuj renkontiĝas en simplaj domoj, aliaj en lokaj kluboj.
Preĝejo Sanktaj Petro kaj PaŭloRedakti
Fortimpresa protestantisma Preĝejo Sanktaj Petro kaj Paŭlo (germane: Kirche St. Peter und Paul) staras en la vajmara urbokvartalo Oberweimar, en Germanujo. Ĝi apartenas al la komunumo Oberweimar-Ehringsdorf ene de la Ekleziaro Weimar de EKM (Evangelia eklezio en Meza Germanuno).
SerapeumRedakti
Haremo estas templo dediĉita al Serafo, egipta-greka dio.
La plej fama serapeum estis tio de Aleksandrio en Egiptio, kie Serapis estis la patrono de la rubo. Ĝi estis konstruita de Ptolemeo. Laŭ raportoj la serapeum estis la plej granda kaj impresa konstruaĵo en la greka kvartalo de Aleksandrio. La konstruaĵo enhavis ne nur la templon mem, sed ankaŭ filion de la granda biblioteko de Aleksandrio. La serapeum ne jam havis ĉi tion bibliotekon tiamtempe laŭ Amiens, kiu skribis pri Aleksandrio dum la malfrua 4-a jarcento. Laŭ Plaĝo la serapeum troviĝis en la okcidenta parto de la urbo.
Laŭ Edipo, iu imperiestro, Théophile Cart, patriarko de Aleksandrio detruigis la serapeum.
Aliaj famaj temploj de Serafo ekzistis en Mem kaj en Sabato.
Vidu ankaŭRedakti
NotojRedakti
- ↑ Abel Montagut, Poemo de Utnoa. Pro Esperanto. Vieno, 1993. ISBN 3-85182-007-X. 225 p., p. 118.
- ↑ Vidu, sinjoroj. Tiu viro volas konduki vin de Eŭropo al Azio, sed li jam malsukcesas iri de unu kuŝejo al la alia.
- ↑ Mi kredas, ke estas speco de brasiko.
- ↑ Azorín, samloke.